Zoeken
Sluit dit zoekvak.
Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Mensen met muren van energie

Facebook
Twitter
LinkedIn

Wanneer ik door de velden heen wandel zie ik beelden, ervaar ik emoties en lichamelijke sensaties. Mijn lichaam spiegelt het lichaam van de persoon tegenover me. Niet alleen fysiek, echter ook emotioneel en mentaal.

Omdat ik energievelden goed ken is het aan mij als gids om niet te verdwalen in innerlijke stormen, gedachten die afleiden of oordelen. Ik reis het liefst direct naar het hogere zelf om daar in gesprek te gaan en zo te komen tot de kern.

Het hogere zelf is pijnlijk eerlijk. Het vertelt mij hoe dingen in elkaar steken. Het weet vaak veel over de persoonlijkheid en de achtergronden van bepaalde pijnlijke patronen en gebeurtenissen.

Het fysieke, emotionele en mentale veld is als wandelen door een andere dimensie. Net zoals wanneer ik naar het hiernamaals reis is het een andere manier van bestaan. Wij mensen leven ons leven in verschillende energetische dimensies en slaan onze ervaringen in onze energievelden op.

Deze velden beïnvloeden elkaar en als ik daar een kijkje in neem zie ik de energie in zijn eigen unieke vorm. De innerlijke sferen, beleving en trauma’s hebben hier een grote impact op hoe de persoonlijkheid zijn werkelijkheid waarneemt.

De velden bevinden zich letterlijk rond en in de (fysieke) mens dus de mens kijkt letterlijk door deze energievelden heen naar de ‘buitenwereld’.

In feite bestaat er geen buitenwereld. Al ervaren wij dit wel zo. Alle velden van energie raken elkaar en hebben alleen op deze aarde een beleving van afgescheidenheid.

Wanneer iemand zich openstelt kan ik mij makkelijker en sneller bewegen door de velden en beter van dienst zijn.  De informatie stroomt gemakkelijker en er is meer te vertellen.

Er zijn ook mensen die zich ongemerkt afsluiten. Die mijn werk en dat wat ik doe spannend vinden, zich er niet voor open kunnen of willen stellen. Soms zelfs veroordelen!

Wanneer iemand zich afsluit, erg sceptisch is, of nog geen vertrouwen heeft in mij of in mijn kunnen ervaar ik dat als een soort van blokkade. Je zou dit kunnen beschrijven als een muur. Deze muur moet ik dan eerst omzeilen wat ten koste gaat van onze tijd en onze energie.

Een dergelijke muur kan ook functioneel zijn voor hoogsensitieve personen. Mijn vader droeg ook zo’n muur en als meisje zat ik daar soms heerlijk achter. Mijn vader fungeerde dan als een bescherming tegen de ongeziene wereld. Zijn mentale schild kon mijn aura ook wat blokkeren waardoor ik even niet in de andere werkelijkheid was maar gewoon alleen daar bij hem op zijn aardse schoot. Even geen angst, even geen onverklaarbare waarnemingen. Dan kon echt heerlijk zijn.

Mijn lieve vader kan nu niet meer mijn schild zijn. En wanneer ik een cliënt krijg met een schild denk ik vaak even terug aan hem. En hoe mensen met schilden zichzelf slechts beschermen. Ik kan dat alleen maar respecteren. Het is niets persoonlijks.

Het kan een beetje bewerkelijk zijn. Maar helemaal begrijpelijk ook!