Welke ketens heb jij?

Wat maakt dat olifanten in gevangenschap leven? Slechts tegengehouden door een klein zacht touw? Dat ze zich door een mens laten commanderen en laten slaan om kunstjes te verrichten? Hoe is dat mogelijk?

Het begint wanneer de olifant klein is. Nog niet sterk genoeg om een keten of touw te doorbreken. Wanneer een olifant klein is zetten mensen de olifant vast. De kleine olifant zal vervolgens alles doen om los te komen. Het worstelt en vecht met al zijn kracht…

Ze realiseert zich op een dag dat niks lukt. Dat de worsteling pijn doet en dat het nergens toe leidt. Ze ervaart keer op keer dat het niet lukt. En dan ontstaat er iets dat sterker is dan een touw of hek. Een geloof: een geloof in de overtuiging dat zij niet los kàn komen. Dat het zinloos is.

De olifant is niet alleen in dit gegeven. De meeste mensen leren te geloven in onzichtbare ketens. Ketens die onze geest in bedwang houden. Die ervoor zorgen dat we gehoorzaam en zonder na te denken onze dagen doorbrengen. Ook ik was en wordt soms nog steeds deels geketend door mijn overtuigingen en geloof.

Zoals ik in mijn boek de kracht van voelen benoemde was ik al jong bewust. Bewust van een andere wereld om ons heen. Een wereld van verbinding, van energie, kleur en geur die andere mensen niet zagen. Een wereld waarin andere wezens wonen.

Ik kon worden wat ik wilde… ik danste, zong en praatte met vlinders.  Ik leefde samen met elfen en andere wezens en haalde pijn weg van mijn moeders reuma… Dat was mijn wereld… Toen leerde ik zwijgen. Ik leerde dat ik niet goed genoeg was.  Toen ik naar school ging scholden mensen mij uit, ze vonden mij lelijk en vervelend. En hoewel ik lang weerstand bood aan die gedachte,  kwam er een dag dat ik begon te geloven dat het zo was. Mijn geestelijke ketens ontstonden. Net als de meeste mensen op de wereld leerde ik mij te conformeren aan de gewone wereld. Ik leerde me aan te passen en ‘in te passen’.

Ik leerde af, om in mijzelf te geloven. Ik leerde dat ik niet mooi was, maar lelijk. Ik leerde dat ik vervelend en lastig was wanneer ik vragen stelde. Ik leerde dat ik niet goed genoeg was om mee bevriend te zijn.

Mijn ouders hielden van mij en deden er alles aan om mij te helpen en lief te hebben. Ik leerde dat hun goede bedoelingen beter waren dan mijn eigen ideeën. Ik leerde dat mijn zus de sociale was en ik ‘iets anders, iets minder goeds’. Ik leerde dat mij aanpassen, ervoor zorgde dat ik ‘vrienden’ kreeg…

Ik leerde dat hard werken, resultaten gaf. Dat niets doen lui was. Dat bezig zijn goed was. Dat opkomen voor de belangen van anderen noodzakelijk was! Dat je voor liefde hard moest werken!

Mijn ouders leerden mij mijn stem te gebruiken voor anderen, en tegelijkertijd mijzelf weg te cijferen. Mijn ketens waren: Verberg delen van jezelf om geaccepteerd te worden. Kom op voor anderen maar niet voor jezelf. Begrijp alles en steek je hand altijd eerst in eigen boezem. Je bent lelijk, niet goed genoeg. Je wordt alleen succesvol als je alles geeft en keihard werkt. Niks gaat vanzelf. Geven is beter dan ontvangen.  Dit soort overtuigingen zetten mij gevangen.

Het bracht mij ertoe om een studie te doen die slechts deels bij mij paste. Te werken in werk wat ‘normaal’ was maar me geen voldoening gaf. Me weg te cijferen in relaties tot er niets meer van me over was.

We hebben allemaal overtuigingen die niet of niet meer passen bij ons volwassen leven: iedereen die zich ooit niet goed genoeg of afgewezen, niet geliefd, angstig, onzichtbaar of buitengesloten heeft gevoeld, heeft last van deze ketens.

Wanneer je anderen niet kan vertrouwen, niet om hulp kan vragen, je bang bent om op te vallen, of bang bent om niet op te vallen, bang bent om niet geaccepteerd te worden zoals je bent. Dan heb je last van je ketens.

Wanneer je werk doet wat niet bij je past, wanneer je denkt in onmogelijkheden, wanneer je gelooft dat je nooit kunt afvallen, niet gelukkig kunt worden met of zonder kinderen of partner… Ook dan heb je last van ketens.

Al deze ketens zitten in ons hoofd!

Deze gedachten en overtuigingen zijn aangeleerd. Soms zet het je ertoe aan om te hopen dat je ziek wordt zodat je niet meer hoeft te voldoen. Zoals Anita Moorjani in haar boek ‘ik moest sterven om te kunnen leven’ aangaf: “Door mijn ziekte mocht ik eindelijk voor mijzelf zorgen”

Het zorgt ervoor dat je je aanpast aan de mensen om je heen terwijl zij niet bij jou passen. Het zorgt ervoor dat je je echte authentieke gevoelens en emoties moet onderdrukken om iets te zijn wat je niet bent. Het werkt depressie en ongelukkig zijn in de hand…

Het zorgt ervoor dat je niet durft te stralen terwijl je een stralend wezen bent.

Onderzoek heeft aangetoond dat dat wat je gelooft, beïnvloed wat je werkelijkheid is:

• Zo geloofden na een voorlichting huishoudelijke medewerkers dat huishoudelijk werk ervoor zou zorgen dat ze afvielen, en ze vielen af! Er waren in dit onderzoek twee groepen. De ene groep huishoudelijk medewerkers kregen de instructie dat ze van huishoudelijk werk niet zouden afvallen. En de andere groep kreeg instructies en een promotiefilmpje te zien waarin werd aangegeven hoe huishoudelijk werk je fit maakte waardoor je enorm zou afvallen! De tweede groep viel af terwijl de eerste groep geen gewichtsverlies toonde. Dit terwijl ze hetzelfde werk deden! Het geloof van de medewerkers over de effecten van het huishoudelijk werk leek het gewichtsverlies te verklaren.
• Zo stierven mensen die geloofden dat stress slecht voor hen was, vele jaren eerder dan de mensen die geloofden dat stress nuttig was. Onderzoek naar het geloof in stress leverde op dat mensen die geloofden dat stress slecht voor hen was eerder gezondheidskwalen kregen dan mensen die het tegendeel geloofden. Ze stierven zoals gezegd ook statistisch gezien vele jaren eerder.
• Zo interpreteerden mensen die tijdens een sociaal experiment een akelig litteken op hun gezicht hadden gekregen, dat zij raar werden aangekeken en behandeld, terwijl het litteken er niet zat! Ze kregen voorafgaand aan het experiment een levensecht litteken op hun gezicht geplakt. Het zag en akelig en eng uit. De proefpersonen zagen dit litteken in de spiegel, echter vlak voordat zij aan het experiment deelnamen zei de visagist ‘ik moet hem nog een klein beetje bijwerken’. En deze verwijderde ongemerkt het litteken. De mensen gingen het experiment in als ‘zichzelf’ zonder litteken, maar ervaarden en interpreteerden de reacties van hun gespreksgenoten toch als vreemd en ongemakkelijk omdat zij geloofden dat het litteken er nog zat.

Dat wat je gelooft vormt je werkelijkheid. Letterlijk en figuurlijk.  Het zorgt ervoor dat we dingen zien die er niet zijn.

Zo heb ik een cliënte Kristel. Zij is vroeger erg gepest. Nu wanneer zij langs een terrasje loopt of op school een klas binnenkomt en mensen waar dan ook op dat terras of in die klas, lachen… Dan ervaart zij het gelach alsof dit tegen haar gericht is. Zij wordt angstig en verdrietig. Haar schouders zakken en ze voelt zich afgewezen en te neer geslagen. Zij gelooft dat het gelach haar betreft. Terwijl deze mensen in werkelijkheid niet eens over haar nadenken en het gelach niets met haar te maken heeft! Haar geloof spiegelt haar verleden, niet het heden. Toch beïnvloed het haar gedrag en weet ze zich niet goed aan te sluiten bij andere mensen en ervaart ze dagelijks ongelukkige gevoelens en negatieve gedachten als gevolg van haar aangeleerde overtuigingen!

Doordat we niet geloven in onszelf. En doordat we geloven in valse overtuigingen en projecties leven we niet onze volledige potentie.

De manier waarop we naar zaken kijken, dat wat we geloven vormt onze werkelijkheid. Zoals de olifant jarenlang aan een touw leeft wat hij binnen enkele seconden had kunnen breken.

Ik doorbrak op een dag veel van mijn ketens. Ik ging scheiden terwijl mijn jongste nog slechts negen maanden oud was. Mijn vader zei nog ‘ik ken niemand die zoiets doet met zulke jonge kinderen!’ Ik deed het, het was genoeg geweest. Ik besloot vervolgens mijn part time baan op te zeggen om full time in mijn praktijk te gaan werken. Daar lag mijn hart. Wanneer het de bedoeling was zou mijn praktijk floreren en zouden we het financieel overleven. Dus alleenstaand met drie kleine kinderen nam ik het grootste financiële risico wat ik maar kon nemen… ik sprong in het diepe, en bleef drijven!

Tien jaar na mijn scheiding plus een lang monsterlijk zwaar innerlijk proces sprong ik weer in het diepe; dit keer in een nieuwe relatie! Het blijft hard werken echter ook daar vind ik vreugde en vele inzichten!

Toen ik mijn ketens doorbrak zag ik de beperkingen van mijn geloof en overtuigingen!

Hoe je naar de werkelijkheid kijkt beïnvloed wat je neerzet en presteert.

Onlangs zat ik weer even vast in mijn overtuigingen. Mijn gevoelens reageerden overeenkomstig met te neer geslagen verdrietige emoties. Ik voelde mij niet goed genoeg, alsof ik achter de feiten aanliep. Vast zat. Stom was. Niets kon van wat ik werkelijk wilde… ik hakte mijzelf grondig in vele kleine stukjes… Totdat ik die stukje herkende. De overtuigingen zongen hun bekende liedje… Ik realiseerde mij dat ik het was die mij ketende. Ik zette mijzelf vast in de situatie… Ik veranderde mijn gedachten en voelde mij beter. Ik veegde de stukken bijeen en besloot dat ze goed genoeg waren… ik zette mij in voor een nieuwe activiteit waarvan ik tot dat moment dacht dat ik niet goed genoeg was!

Ik herinnerde me een uitspraak van Nelson Mandela die geïnterviewd werd over zijn gevangenschap: Op de vraag hoe hij zijn lange gevangenschap had kunnen overleven zei Nelson: ‘ik overleefde niet, ik bereidde me voor’. De kracht die spreekt uit zijn perceptie over zijn situatie toont hoe hij zijn situatie kon omkeren tot een krachtig instrument om te bereiken wat hij wilde.  Hoewel hij gevangen zat fysiek, was hij mentaal vrij!

(Mentale) Vrijheid is vrijheid van overtuigingen en ketens. Je programmering, je jeugd, je levenservaringen, de opmerkingen van familie en vrienden, onbekenden en bekenden. Deze overtuigingen en ketens zijn niet wie jij bent! Jij bent wat je gelooft. Jij kunt zijn wie je wilt!

Jij kunt het mentale touw wat je vast houdt doorbreken.

Welke overtuigingen heb jij? Welke ketens draag jij met je mee. Welke onzichtbare littekens beïnvloeden jouw werkelijkheid.

Wie zou je zijn zonder die ketens en overtuigingen? Wie zou je zijn als je instant een masker van succes en tevredenheid kon dragen. Wie zou je zijn zonder je ketens…

Hoe zou het jouw werkelijkheid beïnvloeden als je zou weten dat de mensen om je heen jou fantastisch vinden zoals je bent? Dat je voldoende inkomen en geluk zou kennen zonder je hele dagen aan te passen of zonder te voldoen aan onmogelijke standaarden.  Hoe zou je zijn als je goed genoeg was in ieder opzicht?

Ketens doorbreken is lastig, soms hard werken. Sommige overtuigingen zijn inprentingen geworden en laten zich lastig om turnen. Bewust wording van wat er in je gedachten speelt en wat je voelt helpt!

Je kwetsbaarheden leren kennen, zoals ik mijn kwetsbaarheden ken, zorgen voor contact, diep contact met jezelf en wie je in werkelijkheid bent. Jij bent een oneindig wezen, een wezen van licht, spel en verbinding.

Humor, spel, samen zijn, verbinden, vallen en weer opstaan dat zijn tijdloze elementen van wie we zijn, op de manier die goed voelt voor jou!! Rijg jouw elementen aaneen, ken je ketens en doorbreek degenen die jou niet dienen!

Vind jezelf en creëer de realiteit die jij wilt!!