Mirjam en Piet kwamen in mijn praktijk en gaven aan: ‘We houden van elkaar maar soms lijkt het zo ver weg. en de laatste tijd voelen we afstand en we lijken het niet meer te kunnen overbruggen.’ Piet voegt eraan toe dat; ‘Mirjam heeft geen zin meer in seks, ik denk wel eens dat ze een ander heeft!’. Mirjam voegt eraan toe; ‘Als ik vraag of hij mij vast wil houden, loopt hij weg. Alsof ik niet meer belangrijk voor hem ben.’
Alleen al in het korte gesprek wat voor hen een weergave is van de werkelijkheid kun je een aantal punten onderscheiden. De ernst van hun probleem blijkt uit hun gemis: ‘het lijkt ver weg’, ‘we voelen afstand’, ‘lijken het niet meer te kunnen overbruggen‘. Ik vraag hen om enkele voorbeelden te geven van bovenstaande uitspraken. Omwille van de privacy hou ik deze uit deze blog. Waar het op neer komt is dat Piet en Mirjam veel van elkaar houden maar op dit moment zich minder verbonden voelen met elkaar. Dit is mede door omstandigheden zo gegroeid. Ook was er de laatste tijd door externe factoren nog minder tijd dan voorheen voor elkaar.
Daarnaast zie je dat zowel Piet als Mirjam hun eigen interpretatie geven aan de situatie. Piet denkt soms dat Mirjam een ander heeft en Mirjam denkt dat hij haar niet meer belangrijk vind! Ook dit zijn belangrijke aanwijzingen ten opzichte van hun probleem.
Uit verbinding raken heeft vaak niet één oorzaak. Het is een combinatie van factoren:
Bovenstaande is slechts een greep uit de mogelijkheden. Natuurlijk bestaan er in de praktijk vele vele andere mogelijkheden. Wanneer ik werk met stellen kijken we naar alle opties en onderzoeken we allereerst waar de behoeften van beide partners liggen. Soms is het slechts een aanpassing in perceptie wat nodig is.
Bij Piet en Mirjam waren er onder andere interpretaties met betrekking tot het gedrag van de ander welke de werkelijkheid vertekende. Toen ik bij zowel Piet als Mirjam navraag deed bleek hun beider interpretaties onjuist. Piet vind Mirjam juist heel belangrijk, alleen weet niet hoe hij haar moet bereiken. Toen ze hem echter vroeg ‘wil je me vasthouden?’ voelde hij zich falen. Dit omdat hij meende een verwijt te bespeuren in haar intonatie en daardoor kreeg hij het idee dat hij iets verkeerds gedaan had.
Er ontstond door onze gesprekken inzicht in hun interactiecirkel. Mirjam begreep beter dat Piet zich -vanuit zijn gevoel te falen, terug trok in plaats van aan haar behoefte te voldoen. Door zijn terugtrekken voelde zij vervolgens zich nog eenzamer en verdrietiger. Piet begreep door ons gesprek dat Mirjam zich juist graag met hém wilde verbinden, zij probeerde de kloof te overbruggen door hem te vragen of hij haar vast wilde houden! Zij toonde hier geen verwijt maar juist een behoefte aan verbinding! Vanuit begrip konden ze erover praten, ze konden zich inleven in de ander en zo ontstond er de gewenste verbinding.
Mirjam was erg verbaasd over de angst van Piet dat zij een ander zou hebben. Ze was daar totaal niet mee bezig. Wel voelde ze zich eenzaam in de relatie en wilde ze dus graag meer verbinding voelen met Píet! Toen ze Piet gerust stelde en hem vroeg wat hij nodig had om haar te vertrouwen, ontspande Piet. Hij realiseerde zich dat hij zijn eigen onzekerheid op haar projecteerde.
Toen hun interactiecirkel helderder werd konden ze samen hun verbinding herstellen!
Er waren nog wat stappen te gaan. Het bleek dat Piet en Mirjam andere manieren hadden om zich te verbinden en andere manieren om elkaar liefde te tonen. Hierdoor begrepen ze elkaar soms verkeerd. Ook was het belangrijk hun tijd samen in te plannen. Het leek niet romantisch, maar op dit moment was dat de enige manier om tijd samen te creëren. Hun omstandigheden waren zo veeleisend dat plannen juist nu een goede optie was!
Mirjam en Piet begonnen hun vertrouwen in elkaar en in hun relatie terug te winnen. Ook de aantrekkingskracht tussen beiden werd opnieuw aangewakkerd!
© 2024 Tessa
