Kristien zat tegenover mij. Ze vroeg mij of ik mij kon concentreren op haar zonder dat zij mij van te voren iets vertelde. Dat deed ik.
Ik zag vervolgens een symbolisch beeld. Kristien surfte over een hoge golf, het leven ging haar goed. Achter haar surften nog twee anderen waarvan ik aannam dat het haar partner en vriendin waren.
Plots klapte de golf om en raakte zij in een maalstroom in de golf. Ze stikte bijna en werd geschuurd langs zand en schelpen. Uiteindelijk lag zij uitgeput op het strand en hapte zij naar adem. Het volgende beeld toonde haar schreeuwend van boosheid tegen de zee en de golven en de mensen daarin die haar zo’n pijn hadden gedaan. Zij krijste en schudde met haar vuisten.
Ze werd een ‘gekke’ vrouw die heen en weer liep schold en tegen zichzelf praatte.
Ik zag dat een deel van haar, haar probeerde weg te sleuren van het strand door te zeggen. Kom op stel je niet aan het is geweest we gaan! Maar het lukte niet. De twee delen raakten met elkaar in gevecht.
Er kwam een beeld op van een helper ‘uit het licht’ die haar hand pakte en haar vertelde: Ik zie jou. Wat je mee hebt gemaakt, was ook erg en het was ook pijnlijk! Ik zie je pijn en je boosheid en je verdriet. Het mag er zijn. Kom maar ik heb je vast. Deze beweging vanuit liefde haalde Kristien bij de zee vandaan en hielp haar.
Het beeld vervolgde in nog enkele stappen, welke ik hier niet zal weergeven. Wat me opviel is dat deze beelden over de emotionele staat van Kristien gingen. Het betrof geen ‘werkelijk’ surfongeluk. Enige tijd geleden heb ik contact mogen leggen met een persoon die daadwerkelijk was overleden op zee door een tragisch ongeval. De gevoelens die ik dan in mijn lichaam ervaar zijn heel anders, ik ervaar dan het werkelijk vollopen van de longen en het stik gevoel wat hierbij hoort, niet zo heftig als wanneer je dit werkelijk meemaakt echter ik krijg wel een gedeeltelijke ervaring van mee in mijn lichaam.. Wanneer het een werkelijk overlijden betreft is het dus heel anders dan de gevoelens die ik vandaag bij Kristien ervaar.
Toen ik aan Kristien dit beeld weergaf werd ze verdrietig en herkende zij zichzelf. Ik vertelde haar dat ik dacht dat zij een relatie was verloren en veel onverwerkte boosheid en verdriet in zich had.
Kristien bevestigde dat haar partner was vreemd gegaan met haar beste vriendin. Dit had haar erg veel pijn gedaan.
Hoewel het beeld wat ik weergaf aan Kristien niet een letterlijk beeld was gaf het wel bijna letterlijk haar emotionele staat van zijn weer.
Wanneer mensen mij consulteren kan het gebeuren dat ik een dergelijk beeld opvang. Dit helpt mij om mij in te leven in de situatie en geeft mij aanwijzingen over hoe eruit te komen.
Om zich beter te gaan voelen was het belangrijk voor Kristien om dat wat er gebeurde te leren accepteren. Maar vooral was het noodzakelijk voor Kristien om zich niet te verzetten tegen haar emoties maar ze liefdevol te laten zijn. Hierdoor zou ze meer in contact komen met haar onderliggende verdriet en het doorvoelen van dit verdriet zou haar bevrijden van de pijn, de eenzaamheid en haar in staat stellen om te helen!
© 2024 Tessa
