Zoeken
Sluit dit zoekvak.
Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Leven is een werkwoord

Facebook
Twitter
LinkedIn

Onlangs maakte ik de online cursus ‘zelfbeeld en zelfwaardering’. Zoals sommige van mijn lezers weten heb ik mijn eigen processen gehad op dit gebied. In mijn boek ‘de kracht van voelen’ schrijf ik daar openlijk over.

Nu had ik de wens om naast de gratis zelfhulpoefeningen op mijn site ook een cursus over dit onderwerp te ontwikkelen zodat mensen toegang krijgen tot handige tools om zichzelf  verder te ontwikkelen.

Soms hoor ik namelijk van mensen in mijn praktijk: ‘Het moet ‘over’ gaan. Ik wil ervan af!’ Datgene waar ze vanaf willen is vaak hun lijden, hun emotionele pijn, hun negatieve gedachtegang of wat hen ook maar belemmerd in het ervaren van geluk en plezier! Vaak is hun hun zelfbeeld en eigenwaarde wat hun belemmert gelukkig te zijn!

Ik begrijp hun wens, want ook ik zou me het liefst de gehele dag blij en liefdevol voelen. Echter het leven is net als het hebben van een relatie, hard werken! In dat opzicht is niet alleen ‘relatie’ een werkwoord. Ik zou zeggen ‘leven’ is ook een werkwoord.

Leven is een werkwoord

Bewust worden van hoe je leeft, wat je gedachten zijn en hoe deze je gevoel beïnvloeden is al een enorme stap voorwaarts in het bereiken van een fijn liefdevol leven.

Wanneer je ziet hoe je met jezelf om gaat en welke ingewikkelde automatische reacties je leven beheersen ontstaat vrijheid en ruimte voor plezier en vreugde.

Toch zijn inzicht en wijsheid niet altijd afdoende. Het is het toepassen van die inzichten wat het soms lastig maakt.

Ik weet nog goed dat ik na mijn scheiding tien jaar lang keihard aan mijzelf had gewerkt om oude patronen te overwinnen. Toen mijn moeder stierf bijna 10 jaar geleden nu, doemde dat oude patroon echter op en liep ik in zeven valkuilen tegelijk! Gelukkig had ik het redelijk snel door en wist me eruit te bevrijden. Een oud patroon -ook al heb je hem overwonnen, laat zichzelf in tijden van crisis nog wel eens zien!

Dus is mijn vraag: Kom je ooit echt van iets af?

Ik denk dat je patronen en valkuilen hebt waar je ‘vanaf kunt komen’. Er van af komen is dan voor mij ‘er geen last meer van hebben’ en anders kunnen reageren, keuzes hebben in je gedrag en gevoel!

Het is wel belangrijk te weten dat je valkuilen hebt en je er bewust van te blijven. Net zoals een alcoholist niet ineens kan beginnen met drinken zonder zich te realiseren dat het zijn valkuil is om niet te kunnen stoppen. Hoe hard hij ook heeft gewerkt aan het overwinnen van het probleem, het blijft een valkuil.

Ervan af komen betekent dus voor mij: het ontwikkelen van inzichten, kennis en vaardigheden om met een valkuil om te gaan. Het kunnen stoppen van (emotioneel) lijden. Je hebt het bewustzijn en de tools om ermee om te gaan. Jezelf te redden uit de valkuil of te voorkomen dat je erin stapt. Toch is ‘ervan af komen’ dus een relatief begrip. Aangezien de valkuil soms littekens achterlaat of zich soms nog even laat zien in je leven. Dat wil dus niet zeggen dat je het niet goed doet, of dat je een terugval hebt. Het leven vraagt je dan gewoon je verworven bewustzijn toe te passen en vanuit liefde naar jezelf te kijken!

Zo was ik laatst op zoek naar een nieuwe oppas voor mijn zoontje, ik had een lieve vrouw op gesprek. Zowel de oppas als ikzelf hebben een samengesteld gezin! We bespraken kort hoe het was om in een samengesteld gezin te belanden. We waren het al snel eens, het was pittig en je kwam jezelf goed tegen! Ik hoorde mijzelf op een gegeven moment lachend zeggen: ’ik heb echt mijn fouten gemaakt, sprong vol goede bedoelingen op mijn stiefkinderen en probeerde het hen zo naar de zin te maken dat ik niet besefte hoe moeilijk dat was voor de moeders van mijn stiefzoons’.

‘Ik heb veel geleerd en zou veel zaken anders aanpakken. Toch ben ik veel wijzer geworden van de pijn en ellende die ik heb ervaren!’

Zoals ik ‘lachend’, met ‘zelfspot’ en in enkele zinnen járen van worsteling kon samenvatten over mijn samengestelde gezin. Zo kijk ik nu ook terug op een crisis die ik meemaakte toen mijn moeder net was overleden. Ik weet nog wel dat ik toen erg ziek was. Ik voelde me eenzaam, verdrietig, leeg, in de steek gelaten en stom, dom enz. Alles kwam voorbij. Maar ook toen raapte ik mijzelf op en nu zie ik wat er toen gebeurde en hoe me dat heeft geholpen te komen waar ik nu ben!

Zowel grote als kleine confrontaties maakten mij wijzer in mijn leven.

Zo heb ik vele crisissen mogen meemaken in mijn leven: verlies van vrienden, verraad, afwijzing, pijn, spot, afkeuring, afgunst, bedrog, leugens, pijn, (zelf) afwijzing, angst, verlies van mijn ouders, ongeloof, verlies van inkomsten, wederopbouw, liefde, geluk, verdriet, verlies van ongeboren kinderen, keuzes, uitdagingen om het goede in mensen te kunnen blijven zien, zelftwijfel, fysieke uitdagingen, ziektes, moeilijkheden in relaties, uitdagingen in het gezin en daarbuiten. En nog vele vele andere zaken! Een mensenleven dus!

Wanneer er problemen zijn met mijn kinderen, mijn partner of mijn familie, wanneer ik mij schaam voor iets, wanneer ik pijn heb, angsten of paniek ervaar. Dan zijn dat voor mij tekens om naar binnen te keren en contact te maken met mijzelf en mijn gevoel.

Het zijn uitdagingen en processen die het leven mij geeft. Confrontaties met mijzelf. Hoe lastig ook. De ene keer zie ik een oud patroon naar me zwaaien in de spiegel, en dan realiseer ik me dat het tijd is om mijn binnenste weer op te poetsen. Soms zie ik een collega therapeut naar me zwaaien met noodzakelijke inzichten, soms is het gewoonweg een pan met eten die aanbrandt die me confronteert met mijzelf, of een botsing met een van mijn puberkinderen die me wijst op een noodzakelijke ontwikkeling…

En nee ik vind het niet altijd leuk, en soms reuze zwaar! Maar dan realiseer ik mij: het leven is een werkwoord… en soms is het hard werken om het leven draaiende te houden!

Maar laten we niet vergeten te genieten van het proces! En onszelf daarin de nodige steun en liefde te geven die nodig is om tot bloeit te komen!

Want een plant hebt die je geen water, voeding en zonlicht geeft zal nooit tot bloei komen. Zo werkt dat ook met ons mensen!

We hebben begrip, steun, warmte en liefde nodig om te groeien! En een groot deel daarvan moeten we onszelf (leren) geven. We moeten erom leren vragen en we moeten het leren ontvangen!