De afgelopen jaren heb ik meerdere malen minimalistische principes onderzocht, er wat mee geëxperimenteerd en het weer losgelaten. Ik refereer hierbij niet aan kunst maar aan een manier van leven. Onlangs ben ik er zo bijvoorbeeld achter gekomen dat ik een onbewuste verzamelaarster ben van pincetten! Ik was me er niet van bewust dat een deel van mijn persoonlijkheid die dingen kennelijk verzamelde! En zeker niet omdat ik ze zo kunstig verstopte op iedere plek in huis waar deze wel een ‘handig van pas zou kunnen komen!’ Deze ontdekking van een onbewust deel in mijn persoonlijkheid leidde ertoe om verder te kijken in mijn huis en omgeving. Geschokt en enthousiast vertel ik over mijn minimalistische ontdekkingsreis in de komende blogs!
Allereerst een kleine terugblik: Na de dood van mijn moeder nu al weer veel te veel jaar geleden werd ik tijdelijk meegezogen in haar doodservaring (Shared Death Experience genoemd) en voelde het op aarde onwerkelijk en leken vele dingen onnodig. Toen ik in die soort ‘stervens-bubbel’ verkeerde voelde het als onnodig en zelfs afstotend om kleren te kopen, mee te doen aan mode, te denken aan hoe slank of hoe dik ik moest zijn. Alles draaide om liefde, dood en het hiernamaals. Mensen die kleding kochten leken wel aliëns! Ik begreep niet waarom ze dat überhaupt wilden! Ik keek ernaar met de gedachte: Ik heb het niet nodig. Nooit meer!
We gaan verder terug in de tijd: Toen ik vele jaren jonger was, zo’n 14 jaar voor mijn moeders dood; vroegen mijn moeder en zus mij mee om de stad in te gaan. Kortom: winkelen! Iets wat zowel mijn zus als mijn moeder heerlijk vonden. Op dat moment woonde ik op mijzelf en had zo’n schamel loon dat ik letterlijk de minuten moest berekenen die ik op internet kon zitten. Ook telde ik in die tijd de kosten van alle boodschappen bij elkaar op, voordat ik bij de kassa kwam om te voorkomen dat ik iets moest terugleggen. Mijn budget was klein, maar ik redde het!
Geld was toen een middel om in mijn behoeften te voorzien. Ik had voldoende, precies voldoende. Echter toen mijn zus en moeder mij dus mee vroegen om de stad in te gaan, bedankte ik, en zei: ‘Ik heb geen geld’.
Zij antwoordden: ‘Dan kun je toch gewoon kijken!?’ Ik zei: ‘Dat heeft geen zin. Waarom naar iets kijken wat ik niet kan kopen en ook niet nodig heb? ‘
Ik realiseerde mij toen niet hoe wijs dat is! Soms doe ik kennelijk geheel onverwacht onbewust wijze dingen: zoals stoppen met het lezen van reguliere kranten (die zich de laatste jaren laten censureren en zich uitsluitend richten op het brengen van slecht nieuws), of het stoppen met televisie kijken en het vermijden van reclames. Het lijkt soms alsof ze allemaal hetzelfde zeggen: koop dit, koop dat! Het lijkt uitsluitend te draaien om het verkopen van spullen… steeds meer spullen! Of het beïnvloeden van je keuzes: Je mag niet zelf nadenken en doe wat wij goed voor je vinden!
Ik merk dat mijn behoefte juist ligt in het ervaren van vrijheid. En een van de dingen die ik leerde was dat spullen mij geen vrijheid geven. Het kopen ervan maakt dat ik me vaak zelfs dom en ongelukkig voelde. Vele fabrieken staan allerlei uitlaatgassen uit te stoten omdat ik steeds dingen koop!? (misschien iets te overdreven gesteld, maar daar komt het wel op neer. Wanneer wij geen ‘goedkope prullen’ meer kopen, is kinderarbeid wellicht niet meer nodig en putten we de aarde wellicht niet meer uit!?)
Ik begon onlangs opnieuw aan een reis naar binnen.. Ik had een regenachtige vakantie en weggaan was geen optie. En; als je niet naar buiten kan, kun je beter naar binnen!
Ik besloot mijn huis te minimaliseren. Dat betekent dat wat je niet nodig hebt of gebruikt, loslaten! Kleding, spullen in lades, spullen op zolder eigenlijk alle niet-functionele spullen pakte ik in en gaf ze vervolgens aan een goed doel.
Maar daar bleef het niet bij, bij minimaliseren gaat het voornamelijk om het veranderen van je houding ten opzichte van je leven. Het terugkeren naar de essentie van waar het in de wereld om draait. Voor mij is dat liefde, delen, samenzijn, ont-wikkelen etc.
Terugkeren waarvan zou je denken? Nou terugkeren bepaalde belemmerende denkbeelden ‘van het spullen kopen’, van het dingen ‘nodig denken te hebben’. Van de gedachte: ‘…. dit is altijd handig, voor het geval dat’. Of ‘ik heb meer kastruimte nodig voor mijn spullen!’. Ik kwam erachter dat ik vele ‘handige dingen’ had, die ik nooit gebruikte! Ik had extra paren handschoenen voor in de winter, een extra sjaal, winterjas, meerdere soeplepels, extra keukengerei, een extra computerscherm, een extra televisie, kortom vele extra dingen! Vaak ook dingen die ik vergeten was omdat ik ze netjes had opgeborgen in een kast!
Ik wist niet hoeveel van dat soort spullen ik had. Ik had vele kledingstukken die anderen fantastisch zullen staan maar waarin ik mij een opgedirkte victoriaanse aap voelde! Of een Chinese kamerolifant! Maar mocht er ooit een dag komen dat ik me beter zou voelen, zou ik die blouse aan kunnen doen, of die jurk kunnen dragen… Helaas is die dag al vele jaren niet gekomen, en hangen die kledingstukken ongedragen in mijn kast! Broeken waarin ik me te dik, ongelukkig, flubberig of wat dan ook voelde, prijkten in mijn kast. Namen ruimte in. Rommeltjes op mijn tafel. Speelgoed van de kinderen. Het gaf me onrust. Heel veel onrust.
Toen ik een spreekwoordelijke vrachtwagen vol spullen naar het goede doel zag wegrijden voelde ik me beschaamd, hoe kon ik zoveel spullen hebben weggedaan en nog steeds spullen over hebben?! Afgelopen week heb ik oprecht gedacht, toen ik als een kip zonder kop door het huis raasde; ‘Ik lijk wel niet goed!’.
Toen realiseerde ik mij na die gedachte, dat telkens wanneer ik dat heb gedacht in mijn leven tot nu toe, er grote en vooral GOEDE dingen gebeurden. Toen ik accepteerde dat ik misschien ‘niet goed’ was. Kon ik mijn schaduwzijde accepteren. Toen ik dacht ‘misschien ben ik wel gek, of niet?’ kon ik onderzoeken of ik gewoonweg helderziend was. En ook nu weer, nu ik meerdere keren als een tornado door onze woning ben gegaan en ongeveer een vrachtwagen aan spullen heb weggegeven, voel ik mij bevrijd. Het voelt alsof ik iets goeds doe. Ik keer terug naar mijzelf. Veel spullen zijn ook afleiding en onrust, althans zo ervaar ik dat.
Het is alsof er helderheid komt. Ik omarm de leegte, voel me er enorm fijn bij. Het voel letterlijk minder zwaar. Functioneler. Ik hou wat ik gebruik en nodig heb. De rest kan weg.
Ik had die kleren niet nodig. Ik heb die spullen niet nodig en ik gun het iemand anders om ze te gebruiken in plaats van ze ongebruikt in mijn kast te hebben.
We hebben een oude keuken, ik hoef geen nieuwe. We hadden tekort aan kastruimte. Ik hoef geen nieuwe kasten, ik had gewoon behoefte aan minder spullen!
Het heeft me bevrijd en terug laten keren naar een bepaalde rust. Meer terug naar de essentie van materie: Functioneel, behulpzaam of van emotionele waarde!.
Wil je er meer over lezen?! Lees dan volgende week verder!
© 2024 Tessa
