En er is momenteel een oorlog gaande. En wel een hele subtiele. Het is een oorlog om ons bewustzijn. Een oorlog waarbij de mens continue wordt verleid om zijn bewustzijn te verdoven. Te zoeken naar oplossingen buiten onszelf.
Je kunt dit eenvoudigweg zien wanneer mensen hun kind troosten door het een ijsje of lolly aan te bieden. Het kinds bewustzijn wordt afgeleid van het verdriet en gesust met de lolly. Het past bij de werking van ons brein die grotendeels gefocust is op het vermijden van pijn (en dus overleving).
Zo hebben wij het vermogen om ons telepathisch met anderen te verbinden én we hebben een telefoon. Momenteel is het voor de mens eenvoudiger en lijkt het concreter om de telefoon te pakken in plaats van ons gevoel te volgen.
Zo kunnen wij met ons bewustzijn toegang krijgen tot veel, zo niet alle informatie. Echter we hebben nu ook internet. Even iets opzoeken op internet, ervaren we als veel betrouwbaarder, dan ons gevoel. Er is al honderden jaren propaganda voor de ‘aantoonbare’ wetenschap. En dat wat niet aangetoond wordt middels de wetenschap bestaat niet. Als het niet ‘bewezen’ is dan is het niet valide!
Toch ervaren we allemaal ‘gezelligheid’ of ervaren we bij ruzie een nare ‘sfeer’. Wetenschappelijk kunnen we ‘een sfeer’ of ‘gezelligheid’ nog niet aantonen. Toch kunnen we hem wel waarnemen! Bestaat het dan niet? Is het dan niet belangrijk?
We worden continue verleid. Onze social media is een steeds slimmer in ons afleiden door het aanbieden van korte prikkels, quick fixes. Wanneer je een berichtje krijgt ervaar je als het ware een ‘mentale lolly’. Even voel je je beter. Continue prikkeling van allerlei media zorgen ervoor dat we worden afgeleid van ‘ons werkelijk verbinden’. Kijk eens om je heen overal zie je mensen op hun scherm kijken. Wanneer mensen een uitje hebben zitten ze toch een groot deel van de tijd op hun scherm te staren in plaats van elkaar in de ogen te kijken en de banden te verstevigen. Er is veel afleiding en verleiding.
Het nieuws nodigt ons uit om niet meer zelf na te denken. Anders wordt je voor gek verklaard of vervolgd. Mensen worden verleid tot puberaal gedrag van buitensluiting en zelfs ‘uitschelden’ van anderen.
Wanneer we niet hetzelfde denken val je erbuiten. Een eigen mening wordt niet meer gewaardeerd maar afgestraft. Ons bewustzijn wordt heel langzaamaan beperkt en ingetoomd. Onze vaardigheden, onze vrije denkgeest en onze paranormale vermogen staan we vrijwillig af. In plaats daarvan raken we meer en meer verslaafd, aan de voedingsloze voeding, suikers, apparaten, prikkels en ook willen we er bij horen uit angst buitengesloten te worden!
We worden beïnvloed door ‘iets’ wat snapt hoe de menselijke geest werkt! Het is gevaarlijk en voelt niet goed!
Lang geleden begonnen de reclames tijdens films flitsen van seconden beelden uit te zenden die we bewust niet waarnamen, maar onbewust wel. We zagen de afbeeldingen van producten niet bewust maar toch werden de producten in ons brein op geslagen. Meetbaar werden er vervolgens resultaten gehaald omdat mensen de getoonde producten in de pauzes veel méér kochten… het onbewuste programmeren begon…
Tegenwoordig worden we voortdurend uit ons bewuste zijn gehaald door alles wat we moeten, alles wat we bezitten en alles wat we moeten zijn.
De vluchtigheid haalt ons weg van ons bewustzijn en onze verbinding met onszelf.
Apparaten vervangen onze eigen talenten en voorkomen dat we deze ontwikkelen. Onze afhankelijkheid van deze apparaten groeit en we zijn als een kind die meerdere lolly’s tegelijk aflikt in een poging niet te voelen wat er werkelijk plaats vind. We leren focussen op wat er fout gaat in plaats van op wat er goed gaat. (Denk aan de rode strepen in je werkstuk!) We worden geleerd ons te ontwikkelen in wat we nog niet goed kunnen in plaats van uit te bouwen wat we wel goed kunnen en zelfs leuk vinden! (Hij is niet goed in wiskunde, wellicht is bijles een goed idee!). Daarnaast worden we cultureel ook verleid. De nieuwste mode, nieuwe producten, mooiere inrichting van je huis etc.
Ook ik wordt soms in deze matrix gezogen. Ook ik betrap mijzelf erop te kijken naar een nieuwe jurk terwijl ik er al genoeg heb! Ik wordt daarnaast ook regelmatig wakker en wordt dan door mijn bewustzijn steeds opnieuw gewezen op het feit dat er dus meer speelt dan onze ogen kunnen zien. Wanneer ik mij onderdompel in de drukte van mijn gezin sluit ik alles wat ik moeilijk vind buiten. Echter ook dat weerhoudt dat knagende gevoel niet om mijn ogen te openen.
We worden onbewuster gemaakt, onze geesten gedoofd, onze keuzevrijheid afgenomen, we worden geïndoctrineerd en geleerd anderen te verraden, buiten te sluiten en we geven onze vermogens tot het stellen van vragen op! En we staan het toe! En daar gaat het om!
Onze angsten worden gevoed en opgezweept en we laten ons manipuleren… Ik wil hierbij alleen bescheiden de vraag stellen: Denk alsjeblieft na, gebruik je talenten. Klopt het wat je ziet en voelt?! Wat voel je werkelijk?
Ik weet hoe moeilijk het is! Ik zie het bij mijn eigen zoon die werkelijk echt een puber is waarbij het draait om ‘erbij’ te horen. Zelf nadenken is dan echt moeilijk.
Echter wij als volwassenen zijn geen pubers meer, en we zouden zelfstandig moeten kunnen nadenken!
Wanneer je dreigt een dierbare te verliezen (of al verloren hebt), of wanneer je een ernstig ongeval of ernstige ziekte ervaart, ontstaat er soms een ‘gat in je matrix’, even zie je waar het werkelijk om gaat! Alle triviale zaken vallen weg. Whats app is niet meer interessant, de nieuwste mode is niet meer interessant. je uiterlijk niet. Niets doet er toe behalve (het verlies van) de verbinding met die belangrijke ander. En die verbinding kun je niet creëren met behulp van apparaten, apps of handige tools. Verbindingen zijn hoewel onzichtbaar, echter dan je telefoon! Ze gaan door tijd en ruimte heen en geven je informatie en liefde.
Dus vraag jezelf alsjeblieft regelmatig af. waar gaat het om? Kijk je naar je scherm of om je heen?