Kinderen reageren instinctief weinig op je woorden, maar puur en bijna altijd op je intentie en je gedrag. In wezen zijn zij nog veel meer afgestemd op energie. Volwassenen zijn veelal andersom afgestemd. Zij hebben geleerd hun gevoel te ontkennen en zich te richten op het geschreven of gesproken woord. Vaak is het zo dat wanneer je hoofd blijft malen en analyseren, we van ons gevoel weg bewegen. Terwijl onze intuïtie instant een helder beeld schetst.
Er is zoveel meer dan dat wat we zeggen, denken en doen. In onze maatschappij zijn we erg gefocust op het mentale, het weten en het denken. Wanneer ik aan mijn cliënten vraag hun aandacht op het voelen te richten is het alsof er een hele wereld open gaat.
Het voelen is veel belangrijker dan we aannemen. Je kunt bijvoorbeeld tegen je kind zeggen dat hij voor zichzelf moet zorgen, maar als jij het zelf niet doet -dat voor jezelf zorgen- leert je kind dat ook niet. Kinderen reageren instinctief weinig op je woorden, maar puur en bijna altijd op je intentie en je gedrag. In wezen zijn zij nog veel meer afgestemd op energie. Volwassenen zijn veelal andersom afgestemd. Zij hebben geleerd hun gevoel te ontkennen en zich te richten op het geschreven of gesproken woord. Daden brengen ons soms in verwarring maar de woorden, daar houden we ons aan vast!
Kinderen voelen onuitgesproken boodschappen en vertalen dit vaak in gedrag. Gewoonweg omdat deze binnenkomende indrukken niet bewust worden waargenomen.
Ze uiten hun gedrag en emoties ongeremder en spiegelen ons hierin!
Wij zijn ons dus vaak niet bewust van wat we uitstralen. Als we iets wel of niet leuk vinden of iemand niet leuk vinden dan stralen we dat letterlijk uit. Die uitstraling is enorm voelbaar en zichtbaar voor mensen zoals mij, voor kinderen maar ook voor ieder ander ook al vind de overdracht daar meer op onbewust niveau plaats.
Wanneer je je onzeker voelt bij een persoon kan het zijn dat je tegen ‘je eigen gevoelens en gedachten aan loopt’ maar het kan ook iets in de wisselwerking of geheel de energie van de ander zijn! Wij staan niet ‘op onszelf’. We bestaan in samenhang met anderen! We zijn in die zin allemaal met elkaar verbonden en veel meer nog dan we denken!
Wanneer je in een onprettige situatie zit op je werk. Waarin iemand je niet mag. Voel je dat. Letterlijk voelt jouw onderbewuste een signaal van onveiligheid: ‘Daar bij die persoon ben je niet gedekt!’ Wanneer je je energie als een kudde dieren zou omschrijven dan zou in deze kudde de flank van de kudde ‘onbeschermd’ zijn. Die gene die jou niet mag is daarin niet beschermend, onveilig. Dat voelt onbewust onprettig en beangstigend. Ook al lunch je samen en praat je samen over koetjes en kalfjes, toch speelt er op onbewust niveau veel meer!! Ook al kun je iemand qua gedrag of woorden nergens op aanspreken, in je onderbuik kun je voelen hoe het werkelijk zit!
We kunnen dus onbewust energie uitzenden en opvangen. Daarnaast kunnen we ons ook van alles ‘verbeelden’ of onze angsten op anderen projecteren. Dit laatste feit zorgt er vaak voor dat we niet op ons gevoel durven vertrouwen. Want ‘wat als ik het me verbeeld, het niet waar is wat ik oppik?!’ Onze angsten en levenservaringen maken soms ook dat we iets ‘denken’ ‘aan te voelen’. Terwijl we eigenlijk alleen waarnemen door onze gekleurde bril. Wanneer we bijvoorbeeld vaak gekwetst zijn nemen we sneller aan dat een persoon ons ook wil kwetsen. Deze kleuring beïnvloed onze interpretatie. Maar zoals je leest zijn dat vaak denkprocessen en niet zozeer gevoelswaarnemingen!
Soms weet je niet wat er met jezelf aan de hand is. Je voelt een emotie, je voelt je ongerust, onveilig, boos etc. Vaak begrijpen we niet zo goed wat er gebeurt en gaat ons brein allerlei verklaringen verzinnen. ‘Je bent gewoon moe! Je moet niet zo oordelen! Wees eens professioneel.’
Ons brein tracht ons te verleiden de (onbewuste) signalen die we oppikken te negeren. En eigenlijk is dat zonde. Wanneer je je onveilig voelt is het de moeite waard te onderzoeken waar dit onveilige gevoel vandaan komt. Je hoeft niet direct ernaar te handelen, je hoeft geen conclusies te trekken echter luisteren naar je gevoel is een vorm van jezelf de ondersteuning en begrip geven die je nodig hebt. Hierdoor groeit je zelfvertrouwen en eigenwaarde.
De gevoelens ontkennen of bagatelliseren houdt je wellicht ‘aangepast’ echter het levert je niets op behalve wellicht meer onzekerheid, onrust en onveiligheid. Want wanneer jij niet op je eigen gevoel mag vertrouwen… waar kun je dan wel op vertrouwen?
Wanneer je jezelf kunt steunen en kunt geven wat je nodig hebt, wordt je sterker en kun je eerder ingrijpen wanneer je ergens last van hebt. Niet altijd rigoureus, maar gewoonweg door een open gesprek wat al heel verhelderend kan werken!
Een stappenplannetje: Ons gevoel kan ons vertellen of we ons veilig voelen. Ons onderbewuste pikt signalen op in de energie van anderen die we serieus kunnen nemen , zonder er nog naar te handelen. Eerst keren we naar binnen. Wat voel ik? Ik mag voelen wat ik voel. Ik erken het, ik ga erbij aanwezig zijn…
Vervolgens vraag je je af: wat gebeurt er, wat denk ik. Doet het me ergens aan denken. Zou het waar kunnen zijn wat ik opmerk? Zou het een projectie of oude pijn kunnen zijn of is mijn gevoel werkelijk gekoppeld aan deze situatie?
Wat als mijn gevoel klopt en ik dit erken, hoe voelt dat? Voel ik me opgelucht of schuldig…
Zo kun je je gevoelens onderzoeken. En vandaaruit kom je erachter of je te maken hebt met projecties, angst of feiten…
Vaak is het zo dat wanneer je hoofd blijft malen en analyseren we van ons gevoel weg bewegen. Terwijl onze intuïtie instant een helder beeld schetst. Erop durven vertrouwen is soms simpelweg het opdoen van ervaring en leren vertrouwen op het gevoel!
© 2024 Tessa
