Een tijd geleden kwam Sjaak bij mij met een vraag. Hij was al langer depressief echter de laatste jaren werd het steeds zwaarder en voelde het als een opgave om in leven te blijven. Sjaak had als arts een zware baan waar hij. Doordat hij zich zo verantwoordelijk voelde voor zijn werk stond hij iedere dag op en begaf zich met lood in zijn schoenen naar zijn werk. Hij wist alleen niet ‘hoe lang hij dit nog vol zou houden.
We Werkten met elkaar op dit thema en op enig moment zag ik een energie in Sjaak zijn aura. Ik voelde dat het bij hem hoorde en tegelijkertijd ook niet. Voorzichtig onderzocht ik het met mijn energie. Ik trad uit mijn lichaam en voelde voorzichtig langs die van hem. Het was voor mij tastbaar dat er iets anders in zijn aura zat! Ik probeerde contact te maken met de energie die daar in zijn aura opgesloten zat. Het voelde als een ziel die ‘meeleefde’ met Sjaak.
Ik reikte dieper en er ontstond een contact. Ik ‘wist’ dit was Sjaak zijn zus. Zij was niet geboren maar wel samen met Sjaak verwekt. Samen hadden zij geleefd in de buik van zijn moeder. Alleen Sjaak was geboren en zijn zus was overleden in de buik van zijn moeder. Hij kon er niets tegen doen, maar voelde wel haar sterven.
Dit vroege trauma beïnvloedde Sjaak onbewust. Ik maakte contact met zijn zus en vroeg haar of ze haar eigen leven wilde leven. Of zij haar eigen weg wilde vervolgen. Gebonden aan de aarde aan Sjaak zijn energie was het niet een echt leven voor haar. Ze toonde een ontwaken. Ze was ook bang om los te laten. Ik toonde haar een weg en vroeg Sjaak mee te helpen om haar los te maken van zijn energie. Door ook de toezegging te doen dat ze contact konden houden echter ieder vanuit hun eigen individuele energieveld. Langzaamaan kon Sjaaks zus zich oprichten en haar eigen plek innemen op aarde. Samen maakten we haar en zij zichzelf los van Sjaak. We hielpen haar haar angst te overwinnen. Sjaak vroeg zich onwennig af of hij gek was geworden, hij kon haar horen! Even later ‘vloog’ zij weg om in de andere dimensie haar sterven te aanvaarden. Dat was goed. Na dit proces kon er weer contact zijn echter nu vanuit twee wezens die samen een ervaring deelden in plaats van als ‘een samengesteld wezen’ met twee ervaringen in een.
De zware energie en dood van zijn zuster had Sjaaks energie belast. Hij kon niet goed genieten in zijn leven. Na deze sessie voelde hij zich direct beter. Hij voelde zich lichter en prettiger. Ook al kon hij het bijna niet geloven.
Na onze sessie deed hij navraag bij zijn moeder. Zij had een bloeding gekregen met vier maanden zwangerschap. Mogelijk was ze toen zijn tweelingzus verloren. Naarmate de weken en maanden vorderden voelde Sjaak zich beter en beter. Hij was niet meer depressief. Hervond vreugde in zijn werk en relatie en had het gevoel te leven in plaats van nog dood te willen. “Als ik nu terug kijk lijkt het wel een nare droom’. ‘Toch weet ik heel goed dat ik echt niet meer verder kon. Dat zoiets ongrijpbaars dit kon veroorzaken. Soms vind ik mijzelf wel gek. Maar ik merk af en toe dat ik tegen haar praat en ik haar stem dan in mijn hoofd hoor. Hoe gek het ook klinkt het voelt nu fijn. We zijn dan even samen zonder dat het zwaar voelt!’
Ook Saskia is een cliënt van mij. In tegenstelling tot Sjaak was haar thema niet depressieve klachten. Wel voelde zij zich angstig en kon zij niet goed genieten. Zij had een sterke behoefte aan controle. Zij vond het soms moeilijk om mensen dichtbij toe te laten. Ze saboteerde onbewust relaties en ook in werksituaties kon zij niet volledig tot haar recht komen.
Samen met Saskia deed ik een kleine opstelling. (Wanneer een woord schuingedrukt staat betekent dit dat ik de beleving beschrijf vanuit het oogpunt van datgene waar ik representant voor sta.)
Saskia stond in de opstelling voor zichzelf in het ‘nu’ met haar ‘ballast’ zoals zij zelf het gevoel noemde wat haar belemmerde om bijvoorbeeld voor zichzelf op te komen.
Het voelde zwaar en greep haar bij de keel.
Vervolgens nam ik plaats in het energie veld en stond als representant voor ‘haar ballast’. Haar gevoel van ‘naar de keel gegrepen worden’ zakte en ze voelde zich iets rustiger toen ik haar ballast representeerde. Ik schuifelde zwakjes naar haar toe, voelde dat ik bij haar wilde zijn. Ik voelde mijn knieën knikken en zakte naar de grond. Ik kon niet blijven staan en ik zakte tegen haar been aan om daar met gebogen hoofd te blijven zitten. De volgende zin kwam in mij op ‘ik kon niet leven’.
Terwijl ik als ballast gestart was in het kader van het verbeteren van haar houding op de werkvloer, toonde de opstelling haar eigen verhaal. Ik voelde me als een kind welke niet geboren had kunnen worden. Ik voelde me haar tweeling. Ik vroeg haar of haar moeder een kind verloren had en nog voordat ik uitgepraat was gaf Saskia aan ‘ik was er een van de tweeling!’.
De bewustwording van wat de opstelling haar toonde, bracht Saskia ontroering. Als zijnde haar tweeling kon ik me nog niet oprichten. Ik vroeg Saskia te zeggen: ‘jij bent mijn broer’ ‘ik zie je nu’. Dat gaf mij kracht. Ik vroeg haar deze zin te herhalen. Dat deed ze en ik was in staat me op te richten en naar haar te kijken. Als vanzelf sprak ik de zinnen: ‘ja, ik ben jouw broer en jij bent mijn zus, ik kan je zien’.
En ik vroeg haar te zeggen: ‘ik ben de grote jij bent de kleine’ en ook dat voelde sterkend. ‘ik hier, jij daar’. Dat voelde alsof ik me een beetje los kon maken van haar energie.
Ik sprak: ‘ik ben jouw broer en jij bent mijn zus. Ik ben dood en jij mag leven. Dit is mijn lot.’ En terwijl ik sprak voelde ik kracht terugkeren.
Saskia huilde en voelde zich tegelijkertijd sterk: ‘dat klopt. Jij bent dood en ik mag leven. Dat is mijn lot’.
De opstelling vervolgde haar weg en aan het einde van de opstelling waren Saskia en haar broer twee zielen die elkaar konden aankijken.
Ik vroeg Saskia niet te praten over haar opstelling maar deze week nog een ritueel uit te voeren om haar en haar broer te helpen de energie van de opstelling te verdiepen.
Een alleen geboren tweeling komt regelmatig voor. Niet iedere alleen geboren tweeling weet dat hij er een van de tweeling is. Zoals Sjaak zich niet bewust was van dit feit. Bij Sjaak kwamen we erachter dat hij het lot van zijn tweelingzus droeg. Wat hem belastte en hem tegelijkertijd naar de dood trok.
Bij Saskia sprak zij van een ballast maar had zij nooit gedacht dat dit te maken had met haar tweelingbroer. Toen dit zichtbaar werd en toen haar broer werd losgemaakt voelde zij zich een ander mens!
Alleen geboren tweelingen leven niet altijd hun volledige potentieel. Soms leven zij zelfs het leven van hun tweelingbroer of zus! Eenzaamheid, depressie, een leeg gevoel, diep verlangen naar ‘samen’ en onrust kunnen soms aanwijzingen zijn dat er een verbinding is met een overleden tweelingdeel!
Bewust met de tweelinghelft in contact komen, contact maken, losmaken of opstellen helpt om beide zielen hun eigen leven te laten leven. Hun eigen lot aan te kijken en vanuit vrede en plezier elkaar te ontmoeten.
Wil jij ook een sessie met mij of wil je een opstelling doen? Kijk dan in mijn agenda!
© 2024 Tessa
