Toen ik opgroeide leefde ik in een hecht gezin. We zeiden dingen als ‘ik hou van jou’ en we knuffelden en toonden genegenheid naar elkaar.
Mijn zus vond dat op een gegeven moment een beetje lastig omdat andere kinderen bij het afscheid nemen op school bijvoorbeeld geen kus of knuffel meer gaven en geen ‘love you’ zeiden.
Mijn ouders bedachten hiervoor iets handigs. Een symbool. Een symbool voor onze liefde voor elkaar. Een teken van genegenheid. Iets wat alles zei.
In plaats van te knuffelen en dit soort ‘genante’ uitspraken te doen. Staken we bij het afscheid een vuist op. Een vuist die alles zei: Ik hou van jou! Ik zie je straks! Kus!
In de loop van de jaren werd het ons ‘geheime’ familiesymbool. Wanneer onze kinderen werden geboren kregen ook zij een zilveren vuistje aan een ketting. Wat iedereen hoort erbij!
We zijn nu jaren later. Ik heb nog steeds een gevuld leven, met mijn grote gezin, werk en andere activiteiten lukt het me helaas niet altijd om te mediteren voor wereldvrede. Wellicht herken jij dat? Ook denk ik nog wel eens terug aan de tijd dat ik alleenstaand moeder was met drie kleine kinderen! Waar haal je dan de tijd vandaan om je te verdiepen in ‘overheidsmaatregelen’, ‘censuur in het nieuws’, wetenschappelijke onderzoeken en meer?!
In deze tijd vraag ik mij regelmatig af wat kan ik doen? Het is mijn bedoeling in het oog van de storm te staan. Niet mee te doen met de massahypnose: Niet voor of tegen vaccinatie te zijn. Ik sluit iedereen in mijn hart en sta voor keuzevrijheid, liefde en verbinding. Dat is wat ik de afgelopen 23 jaar in mijn praktijk ook altijd voorop sta. Verbinding met jezelf en verbinding met je medemens!
We kunnen echter ook met heel weinig tijd en moeite iets doen om bij te dragen! Ook als je niet helemaal zeker weet hoe het nou zit? Wie heeft er nou gelijk? Is de overheid nu echt bezig met ons te manipuleren? Is er inderdaad sprake van censuur? Sluit de overheid nu echt mensen buiten en pakt ze ongegrond mensen op? Of wil je er zelfs niets mee te maken hebben?!
Zelfs dan kun je iets doen!! Ook als je het niet weet, geen tijd of geen zin hebt om je ergens in te verdiepen! Ook jij kunt bijdragen aan iets positiefs!!
Denk aan mij als klein meisje. Ik leerde zwaaien met een vuistje!
Dat kun jij ook. Wanneer je een of meerdere malen per dag je hand heel langzaam tot een vuist balt. En daarbij denkt aan een positieve herinnering die je hebt! Een vakantie, iemand die lief voor je is of was, de glimlach van een kind, pasgeboren puppy’s, een mooi schilderij, een moment waarop je je echt heel gelukkig voelde in je leven!
Kortom: je balt je vuist en denkt aan liefde!
Zelfs aan het woord liefde denken is genoeg. Door je eigen energie op iets positiefs te richter verbeter je je humeur, je ervaart positieve gevoelens, verlicht stress en versterkt je energie!
Door deze simpele handeling draag je ook nog eens bij aan een groter geheel! Je draagt bij aan het herinneren aan liefde, saamhorigheid, blijheid. Je gaat angst tegen! Zowel in jezelf als bij de mensen om je heen!
Jij bent ook onderdeel van de aarde! Doe je mee?!