Onlangs was mijn dochter ziek. Toen zij weer beter was bleek zij niet alleen haar griep te hebben overwonnen, maar ook een aantal nieuwe vaardigheden te hebben ontwikkelt. Ze had plots een sprongetje gemaakt in haar ontwikkeling!
Ziek zijn brengt je lichaam (afweersysteem) en daarmee je energie in beweging. En beweging brengt ons tot ontwikkeling!
Het corona virus heeft mensen het leven gekost, net zoals andere griepvirussen en andere ziekten dagelijks vele mensen het leven kosten. Het is pijnlijk, verschrikkelijk en er zijn geen woorden voor. Als het je dierbaren treft dan weet je pas wat het is! Ik ben de eerste die onderschrijft wat een verschrikking het is om geliefden te moeten verliezen!
Ziekte -zelfs met een dodelijke afloop- brengt de zieke maar ook zijn omgeving in een beweging van de ziel en het zet aan tot groei en bewustwording. Dit durf ik te beweren daar ik veel dierbaren heb verloren. Niet alleen is de pijn ontzettend groot en lijkt bijna onoverkomelijk. Toch krijgt uiteindelijk het leven je weer in zijn greep. En zet de dood je aan tot overpeinzingen en herevaluatie van wat het leven eigenlijk is!
Onlangs zat Henk bij mij op de bank. Hij wist hoe teer het leven was. Hij beschreef: ‘Ik weet dat bezittingen ‘niks’ zijn. Ik heb het gezien. Zo was ik bezig om mijn leven te leven en bezit te vergaren en zo was ik er bijna geweest en was er niets meer van mij over!’ Henk was onlangs ernstig ziek geweest en had in korte tijd beide ouders verloren. Na het in de ogen kijken van zijn stervende ouders, maar ook zijn eigen dood, leek niets meer hetzelfde.
Henk maakte de balans op en wist door deze gebeurtenissen hoe hij zijn leven wilde leven, wat belangrijk voor hem was en wat (ook retrospectief) niet belangrijk voor hem (meer) is. ‘Als geen ander weet ik, Tessa’ zei Henk, ‘Dat het leven nu is! Dat je niet moet leven voor de buitenwereld maar voor jezelf! Over 30 jaar weet niemand meer wie ik ben!’
En zo is het.
Waarom nu dit ‘opwekkende’ praatje? Ik zie en hoor dat veel mensen angstig zijn voor Corona. De vraag is of dit inhoudelijk gezien wel klopt? Ik laat deze inhoudelijke discussie met liefde over aan artsen die verstand hebben van (onafhankelijk) onderzoek. Ik zou hierbij willen aanraden om de website van het artsen collectief eens door te nemen. Hier geven (geverifieerde) artsen hun wetenschappelijk onderbouwde mening en roepen zij op tot onder meer nader onderzoek van de cijfers en behandelingsmogelijkheden.
Wat ik wel zelf kan aanbieden is mijn bescheiden observaties en gevoelens. Zoals mijn dochter onlangs haar nare griep overwon en daarbij een ontwikkelingssprong maakte. En ook Henk door zijn eigen levensbedreigende ziekte en de dood van zijn ouders een (bewustzijns-) ontwikkelingssprong maakte. Zo denk ik dat ook Corona ons kan helpen ons bewustzijn te vergroten en te leren anders naar ons eigen leven te kijken. Corona is wat mij betreft een uitdaging om een persoonlijke ontwikkeling door te maken. Om naar jezelf te kijken en je echt eerlijk af te vragen:
- Hoe verdraagzaam ben ik? (naar niet- gevaccineerden of juist naar wel-gevaccineerden)
- Doe ik mee aan polarisering, en als ik niet mee doe, hoe zijn mijn gedachten, zijn ze vreedzaam of oorlogszuchtig
- Hoe sta ik tegenover de dood? Ben ik angstig? Zo ja wat maakt mij angstig? Leef ik mijn leven zoals ik denk dat ik dat wens? Pas ik mij te veel aan? Waar heb ik spijt van en wat wil ik nu zeker nog niet missen?
- Ben ik angstig voor het virus? Zo ja wat maakt mij angstig?
- Hoeveel contact heb ik nodig? Knuffels, aanrakingen, intimiteit, warmte, seks. En hoeveel is er voor mij beschikbaar in mijn leven? Heeft corona hier invloed op gehad?
- Wat is vrijheid voor mij?
- Hoe betrokken ben ik bij anderen?
- Wat maakt mijn leven waardevol?
- Hoe ga ik om met mijn lichaam en met mijn bewustzijn?
- Hoe sterk is mijn lichamelijke gezondheid, weerstand en hoe ga ik om met ziek zijn?
- Etc.
Kortom dat wat er gebeurt kan een uitnodiging zijn voor reflectie en groei! Mijn vader zei vroeger tegen mij: Het maakt niet uit wat je kiest als je maar je eigen hersens gebruikt en je eigen gevoel volgt.
Je eigen kompas gebruiken
Uiteindelijk heeft ieder zijn eigen kompas en een ieder voelt wat goed is voor hem of haar in zijn eigen persoonlijke situatie. Zo kiest de ene persoon met kanker voor een traditionele behandeling met Chemo en kiest een ander ervoor om zich op alternatieve wijze te laten behandelen. Een derde kiest ervoor om behandelwijzen te combineren en een vierde kiest wellicht geen enkele behandeling. En zo zijn er naast deze vier opties nog vele opties te bedenken. Welke optie is slecht of goed? Dat weet niemand.
Ik weet alleen dat ik álle opties kan respecteren. Omdat ieder mens uniek is en recht heeft op zijn eigen unieke keuzes.
Onlangs heb ik de vraag ook voorgelegd aan ‘boven’ (Mijn gidsen en de lichtwezens die mij bijstaan noem ik oneerbiedig zo). Er werd mij aangegeven dat de manier waarop je omgaat met jezelf, o.m. in je voelen, denken en je gezondheid het allerbelangrijkste is. Wanneer je wel of niet een medicijn of vaccin tot je neemt, is daarbij je innerlijk belangrijk. Hoe ‘ontvang’ jij wat je krijgt. Jouw trilling en jouw intentie bepalen voor een deel de uitkomst.
Vergelijk het met het eten van en soft ijsje: wanneer ik dit ijsje eet met in gedachten: ‘Oh jee wat doe ik NU!! Heb ik geen zelfbeheersing. Wat ben ik ook een domkop! Kanker voedt zich met suiker, het is slecht! Lactose is slecht voor mensen! Suiker is slecht! Ik ben een varken, ik wordt er dik van!’ Dan kun je je voorstellen dat het eten van dit ijsje een hele andere uitwerking op mijn immuunsysteem heeft dan wanneer ik een ijsje eet met de in gedachten: ‘HMMMM lekker!!!’