Zoals in de Blog ‘contact met jezelf’, ‘jezelf uitdagen’, ‘compassie voor jezelf’ en ‘gedrag en grenzen’ naar voren kwam kun je vanuit het contact met jezelf leren je gedrag te veranderen of je leert keuzes te maken die voor jou goed zijn.
Een korte terugblik:
Werken aan jezelf klinkt mooi en is iets wat veel mensen nastreven. Bewust worden, bewust keuzes maken, valkuilen uit de weg ruimen, sterker worden, assertiever zijn, gelukkiger worden etc.
Maar hoe doe je dat nou? Wat is hiervoor nodig?
In verschillende blogs vertel ik je hierover! Om aan jezelf te werken, bepaalde patronen in te zien en zelfs te kunnen veranderen gaan bewust zijn voor af. Je kunt je bewust worden van patronen in je leven, bepaalde zaken die zich steeds (soms pijnlijk duidelijk) herhalen. Zaken die je wilt voorkomen maar je toch steeds weer lijken te overkomen… Gedrag van jezelf of anderen waar je last van hebt etc!
In de eerste blog van deze serie sprak ik over ‘contact maken met jezelf’.
Je wordt je zo bewust van je eigen wensen, behoeften en voorkeuren. Voelen wat je lichaam je verteld over de activiteiten die je onderneemt. Voelen wat je ervaart bij verzoeken die familieleden, vrienden en bekenden aan je doen. Dat helpt je om je bewust te worden van : ‘wat is goed voor mij?’
Vervolgens kom je een systeem in jezelf tegen wat je kunt leren uitdagen. Een systeem wat je altijd heeft geholpen rotgevoelens behorende bij afwijzing te vermijden.
Door voor jezelf te leren kiezen en ‘nee’ te zeggen bijvoorbeeld leer je dat je ‘goed’ bent ook al kies je ervoor om naar je eigen gevoel te luisteren.
Om systemen te kunnen doorbreken is compassie voor jezelf nodig. Een manier van jezelf steun geven, bewust worden van wat je denkt en zegt tegen jezelf en vervolgens jezelf geven wat nodig is. Het is oké om te voelen wat je voelt. Het is oké om te denken wat je denkt echter er zijn nog meer mogelijkheden. Er ontstaat ruimte voor nieuwe gedachten en gevoelens!
Je grenzen stellen en in verbinding blijven met de ander kan ontstaan door je in te leven in de ander. Door diens gevoelens te gissen en te benoemen.
Zoals in de andere blogs aangegeven kan het helpen om verbindend te communiceren. Je kunt hiervoor de animatie ‘verbindende communicatie’ bekijken.
Waar het op neer komt is dat je vanuit contact met jezelf leert wat je wensen en behoeften zijn. Je hebt bijvoorbeeld behoefte aan vrienden die rekening met je houden. Je wilt dat wanneer een afspraak wordt afgezegd zij dit niet op het laatste moment doen indien mogelijk. Je begrijpt als dit niet anders kan door ziekte of ongeval, echter ‘zonder reden’ op het laatste moment afzeggen geeft jou het gevoel dat er onzorgvuldig met je wordt om gegaan. Alsof je niet belangrijk bent en je je moet plooien rondom de ander.
Wellicht komt dit door je levenservaringen. Waar het ook door komt, je wilt communiceren aan je vrienden ‘wil je rekening met mij houden. Wil je als je een afspraak afzegt dit indien mogelijk, ruim van te voren doen zodat ik mijn plannen kan bijstellen en me gezien voel.’
Hoe doe je een dergelijk verzoek?
Vaak benoem je de inhoud: ‘Je zei me op het laatste moment af. Dat was niet handig, want ik was speciaal uit mijn werk gekomen voor deze afspraak om thuis in mijn app te lezen dat de afspraak helemaal niet door zou gaan! Als ik het had geweten had ik mijn eigen klus af kunnen maken op mijn werk en me niet zo hoeven haasten. Ik vind het belangrijk om je te zien dus ik doe daar moeite voor. Dat je mij nu zo hebt afgezegd vond ik niet fijn….’ Op zich is daar niets mis mee. Toch kan het voorkomen dat de ander in de verdediging schiet:
‘ja maar ik kon er ook niets aan doen er kwam op het laatste moment iets tussen.’
‘dat snap ik wel echter toch wil ik je vragen om…’
Waar het hier feitelijk om gaat is dat je door de annulering op het laatste moment iets voelt. Je ervaart een rotgevoel. Een gevoel van ‘niet belangrijk zijn’ bijvoorbeeld. Dit zou je willen oplossen door de ander te vragen ‘hou alsjeblieft rekening met mij en mijn gevoelens’.
Het gaat dan niet zozeer feitelijk om de afspraak maar om de gevoelens die je ervaart en de onderliggende behoefte aan respect, gezien worden of belangrijk mogen zijn voor de ander.
Communiceren over die gevoelens ruimt het rotgevoel vaak op.
Wanneer je zegt: ’Toen je me vanmiddag op het laatste moment afzei voelde ik me gekwetst en niet belangrijk voor je. Het voelde naar. Zou je in het vervolg alsjeblieft iets eerder kunnen laten weten als je niet kan?’
De ander kan zich dan gemakkelijker inleven en wellicht zelfs ingaan op je verzoek!: ‘oh dat was niet mijn bedoeling, ik wil rekening met je houden en je bent heel belangrijk voor me! Als het anders had gekund had ik het gedaan! Ik zal als er zoiets in het vervolg is mijn best doen om het eerder te laten weten!’
In vastzittende systemen zie je vaak dat dergelijke communicatie moeilijk is. Ook bestaan er persoonlijkheden die zich moeilijker in kunnen leven en het is dan soms niet mogelijk om verbinding te laten ontstaan. Om toch voor jezelf op te kunnen komen en te kunnen communiceren kun je voor jezelf kort en bondig communiceren en hierop jezelf geven wat je nodig hebt.
Zoals in het voorbeeld van Joanna: ‘Pap ik breng je vaak naar het ziekenhuis. Het is voor mij op dit moment niet goed om dat te doen. Ik wil je vragen om mijn broers in te schakelen om je te brengen of met bijzonder vervoer hierover afspraken te maken.’
De schuld en rotgevoelens die Joanna ervaart kan ze oplossen. De reactie van haar vader kan ze opvangen door begrip te tonen maar bij zichzelf te blijven: ‘Het valt me op dat je boos bent dat ik je niet meer naar het ziekenhuis zal brengen. Ik vind dat heel naar voor je. Dat is niet mijn bedoeling om je een rotgevoel te geven.’
Door niet de verantwoordelijkheid op je te nemen voor de rotgevoelens van de ander kun je bij jezelf blijven. Dit is behulpzaam in het proces van kiezen voor jezelf. Je bent namelijk niet verantwoordelijk voor de gevoelens van de ander, maar je kunt je wel inleven en compassie tonen voor diens gevoelens. Net zoals het belangrijk is om compassie voor jezelf te blijven tonen.
© 2024 Tessa
