Ik maak voor mijzelf een onderscheid tussen mijn emoties en mijn gevoel. Mijn gevoel kan een ondergronds sluimerend en subtiel iets zijn. Iets wat gedurende langere tijd aanwezig is. Mijn gevoel heeft te maken met mijn taken, mijn levensdoelen op aarde.
Mijn emoties zijn kortdurender, soms wat heviger, aanweziger en hebben vaak betrekking op situaties in mijn dagelijks leven. Emoties wijzen mij op mijn behoeften. Behoeften die met mijn persoonlijkheid, verwachtingen of wensen te maken hebben.
Waarom maak ik hierin een onderscheid? Ik vind het belangrijk om mijn behoeften serieus te nemen. Ik heb lang gedacht dat ik mijn behoeften kon modelleren door een grote inzet te hebben, mijzelf te onderzoeken en te veranderen. Ik geloofde dat een grote inzet alles goed kon maken. Dat ik zoveel invloed op mijzelf zou hebben dat ik alles kon overwinnen!
Mijn menselijke aard wees mij vervolgens jarenlang op het tegendeel: zo ben ik meer dan 15 jaar geleden gescheiden. Ik heb jarenlang in die relatie alles gedaan wat toen in mijn vermogen lag om te investeren in mijn partner met mijn gevoel en liefde, mij aan te passen aan mijn partner, om te communiceren met mijn partner, om te proberen hem ertoe te brengen meer energie in ons gezin en mij te steken. Helaas lukte dat niet. Ondanks mijn harde werken en sleutelen aan mijzelf, lukte het ook niet om mijn wensen en behoeften aan te passen aan de situatie en de man in kwestie.
Sterker nog ik werd steeds ongelukkiger, verdrietiger, ik viel af, werd ziek, etc.
Onderliggend was er eigenlijk al jarenlang een gevoel. Een verlangen om los te komen. Een verlangen om niet in die strijd te zijn. Een verlangen naar rust. Naar liefde. Het was een soort onderliggende stroom, een onderstroom, die me een bepaalde richting op liet stromen.
Ik probeerde -eerst tegen de stroom in, een situatie te accepteren die niet bij me paste. Omdat ik dacht dat ik mijzelf (en mijn levenslot) in de diepste kern kon veranderen. Mijn emoties wezen me op het tegendeel en toen ik niet luisterde (en het nog steeds niet begreep) begon mijn lichaam mee te spreken.
Uiteindelijk daagde het me: ik had alles gedaan wat ik op dat moment kon. Ik kon niet meer. Misschien moest ik accepteren dat mijn partner en ik niet bij elkaar pasten. Dat was voor mij een harde les om te leren.
Van mijn ouders leerde ik dat je met inzet en doorzettingsvermogen nader tot elkaar zou groeien. Dat je als je samen knokte en vocht, je het samen zou redden. Constateren dat dat niet lukte was een van de pijnlijkste realisaties in mijn leven. Mijn manier van liefhebben en persoonlijkheid matchten niet met die van hem. Het lijkt een eenvoudige conclusie, voor mij was dat het niet. Ik probeerde in mijn eentje te knokken voor iets wat er in de kern gewoonweg niet was.
Tot op de dag van vandaag ervaar ik bij tijd en wijlen schuldgevoelens en faal gevoelens hierover. Draaglijk en ver weg gelukkig inmiddels, tijd en therapie deden hun werk. Echter ik heb geleerd dat niet alles maakbaar is.
Je hebt 100% invloed op jezelf, op je gedachten en gedrag. Echter ook jijzelf hebt een aantal niet uitwisbare componenten. Zo kun je ‘leren’ aardbeienijs lekker te vinden, maar wanneer je voorkeur toch ligt bij vanille ijs, is dat een gegeven. Je kunt jezelf proberen te herprogrammeren, echter je voorkeur blijft. Het bijzondere is wel dat je (emotionele) smaak en voorkeur onder invloed van tijd en levenservaringen wel deels kan veranderen, zo kun je als tiener ‘uiterlijk’ enorm belangrijk vinden terwijl je als volwassene meer valt op innerlijke schoonheid. Toch zijn je manier van liefhebben en de persoon die je daarin bent vrij constant. Iemand die van knuffelen houdt zal gedurende zijn leven dit niet afleren.
Zo kun je proberen te passen bij een persoon die gewoonweg niet matcht. Jullie kunnen beiden goede mensen zijn, niets aan op te merken! Alleen of de persoon waar je voor hebt gekozen een levensgezel is dat moet blijken.
Kortom
Emoties wijzen je op behoeften die je hebt. En op die emoties kun je navigeren in je relatie. Je kunt hierdoor de juiste onderwerpen bespreken op de juiste verbindende manier. Emoties zijn tijdelijk, en helpen je relatie, communicatie en liefde vooruit.
Je gevoel wijst je op dieperliggende conflicten en (levens)bestemmingen. Iets voelt goed of minder goed. Het dieperliggende gevoel maakt dat je nieuwe zaken uitprobeert. Je ander werk gaat doen, een opvallende partner keuze maakt. Een nieuwe woonbestemming zoekt. Ondanks dat het wellicht eerder ‘niet slecht’ was. Het gevoel helpt je te ontwikkelen en te groeien op een dieper niveau.
© 2024 Tessa
