Ik spreek regelmatig over balans. Zowel spiritueel en emotioneel. Echter voordat je kunt werken aan je emotionele staat van zijn en zelfs je spirituele bewustzijn is de fysieke realiteit een aandachtspunt! Wanneer je bezig bent met overleven heb je weinig gelegenheid om je te richten op je emoties!
Dus wanneer ik spreek over balans is het ook de kunst om onze praktische balans in ogenschouw te nemen! Zorg daarbij alsjeblieft dat je in je leven naast de dingen doet die belangrijk zijn om te overleven. Werken, geld verdienen zoveel als nódig. Maar waak ervoor om er te veel tijd in te stoppen. Tijd die je zou kunnen besteden aan het smeden en verstevigen van verbindingen.
Ik stel dan ook graag de vraag: Ben je een ‘human doing’ of een ‘human being’?
Ik heb al vaak aangegeven, sta regelmatig stil bij je kwetsbaarheid. Je eindigheid als mens. Wat als je laatste jaar/ maand/week of dag was ingegaan. Zou je dan nog steeds de dingen doen die je nu doet? Het helpt je om bewuster te kiezen!
Helaas staan we hier niet vaak bij stil en is het soms makkelijker om ons te verliezen in dingen die moeten.
EVEN SNEL een wasje. Even snel een deadline halen. Aan het werk. Even snel boodschappen doen..
Aandacht aan ons kind. Het bieden van troost of steun aan een mens of dier schiet er snel bij in… het wordt zelfs minder leuk (!) je te verbinden wanneer je te veel lasten op je schouders hebt.
De illusie die je dan voed is de illusie van het DOEN in plaats van het ZIJN…
Wanneer je je verliest in het doen van dingen verlies je je ZIJN uit het oog. En juist vanuit je zijn verbindt je je met de wereld om je heen.
De reden dat we ons ZIJN uit het oog verliezen heeft vele oorzaken. Vaak hebben we PIJN. Emotionele pijn van verwaarlozing van onze ouders (die geen of onvoldoende tijd of aandacht voor ons hadden) pijn van misbruik of mishandeling, van buitensluiting door onze leeftijdsgenoten, pijn van falen, pijn van verlies van onze geliefden… we vluchten dan in doen of in nodig zijn om deze pijn niet te hoeven voelen. Weg van de pijn is een instinct dat ons helpt te OVERleven maar niet om te LEVEN.
We kunnen ook ons ZIJN uit het oog verliezen wanneer we ons inkopen in de illusie. Zelfs een mooi idee als ‘de wereld veranderen’ is een illusie wanneer dit ervoor zorgt dat je niet meer goed voor jezelf of anderen zorgt.
Dan ben je wellicht bezig om erkenning te verzamelen die op diens beurt ook slechts dient om een bepaalde onderliggende behoefte te stillen…
We kunnen onszelf op deze manier druk bezig houden maar niet in contact zijn met onszelf en de wereld om ons heen. Op een dag wordt je dan wakker met en leegte in je buik. Een zinloos gevoel, een verdrietig gevoel. Of met het gevoel van ‘is dit alles’. Zingeving ontstaat vanuit contact en verbidning, vanuit delen en geven, vanuit het gevoel een bijdrage te leveren aan een hoger doel… en dat alles kan alleen maar wanneer je in contact staat!
Kortom neem tijd om te voelen, je emoties te doorleven. Maak er contact mee. Zorg voor jezelf. Koester jezelf… zodat je ook in staat bent echt contact met anderen te maken!
© 2024 Tessa
