In mijn leven heb ik een kronkelige weg afgelegd. Als kind wist ik dat ik mensen wilde helpen en als volwassene heb ik gezocht naar een weg waarin ik serieus werd genomen en tegelijkertijd juist dat kon doen!
‘Lang geleden’ heb ik jarenlang in het bedrijfsleven mijn werk gedaan. Tijdens werkuren had ik vaak diepe gesprekken met de mensen die ik diende. Zo begon mijn werk als levensadviseur ‘binnen’ mijn functie als organisatieadviseur. Het was een soort ‘dekmantel’; een ‘geaccepteerde’ titel waaronder ik mijn eigenlijke werk kon doen…
Er kwamen op de werkvloer mensen op mijn pad met levensvragen. Collega’s met vruchtbaarheidsproblemen, leidinggevenden met overleden dierbaren, directieleden met leiderschapsproblematiek etc.
Mijn behoefte om ‘normaal’ te zijn werd gediend door de dekmantel van het adviseurschap in de organisatie…
Pas toen ik deze dekmantel zelf niet meer nodig had kon ik die titel loslaten en kon ik in openheid zijn wie ik ben.
Zo schrijvende doet mijn weg mij denken aan het verhaal van de vrouw in de berg bij de wijze man:
De vrouw was op zoek naar wijsheid en was in de leer gegaan bij een wijze man. Om wijsheid te vergaren had hij haar in een grot in een berg gezet. Zij woonde in de berg, in de grot welke gevuld was met boeken. Zij had de opdracht daar alle wijsheid te vergaren! Iedere dag kwam de wijze man naar de grot om haar te vragen: ‘En? Heb je alle wijsheid al tot je kunnen nemen?’
De vrouw antwoordde: ‘nee het is niet gelukt, het zijn zoveel boeken!..’ Nog voor dat zij haar zin af had gemaakt sloeg hij haar met een stok op haar hoofd, draaide zich om en liep de grot weer uit.
De vrouw deed vervolgens nóg meer haar best, ze las meer en probeerde sneller te leren om zo alle wijsheid van de wereld te vergaren..
Iedere dag weer kwam de wijze man zijn vraag stellen en iedere keer moest zij hem vertellen dat ze nog niet alle wijsheid bezat. Iedere dag weer sloeg hij haar met de stok op haar hoofd!
Tot ze op een dag zo zat was van de klappen op haar hoofd dat zij -net toen hij haar met de stok wilde slaan- de stok ving boven haar hoofd en de klap afwendde.
Ze keek de wijze man aan en zei: ‘dit wil ik niet meer, dit kan niet de bedoeling zijn!’
De wijze man glimlachte en zei: ‘dat is het begin van alle wijsheid’.
Te weten wat je niet wilt kan een belangrijke stap zijn in een leerproces. Zo kan iets stoppen wat niet werkt voor jou een grote stap vooruit zijn!
Het begin van alle wijsheid is te stoppen wat je niet dient
© 2024 Tessa
