Donkere tijden

Of je nu hooggevoelig bent of niet, de meeste mensen merken dat de energie momenteel wat zwaar is.  Ook al maak je leuke dingen mee, je kunt er iets minder van genieten. Of je merkt dat je gewoonweg minder vrolijk bent. Of je maakt te veel nare dingen mee en denkt dat je geen ruimte meer hebt om tegenslagen op te vangen!

De meeste mensen zijn daarnaast de Corona maatregelen zat en vragen zich af waar het allemaal goed voor is? Om nog maar te zwijgen over de haastig ontwikkelde vaccinaties!

Wellicht is de energie door de gevoelens over de Corona maatregelen nog wat zwaarder boven onze hoofden en om ons heen.

Daarnaast zijn de dagen donker, we zitten (juist nu nog) meer thuis. Het heeft effect op hoe ik me voel en er zijn meer mensen met mij die de energie wat zwaarder ervaren. Hoewel ik mijn geest geoefend heb in het vasthouden van een lichte trilling, moet ik soms mijn best doen om mijn energie helder te houden!

Meer mensen hebben hier last van. Innerlijk werk is daardoor des te belangrijker nu.

Hoe blijf je positief?

Dat lukt door je energie licht te maken! Zingeving is daar een onderdeel van!

Het leven is een ervaring. Problemen komen en gaan. Pijn hoort op de een of andere manier bij het groeiproces wat onze ziel wil doormaken. En zoals eerder gezegd snap ik dat met mijn aardse hersenen niet altijd! Je kunt een probleem oplossen, geluk vinden. En toch dient een nieuw probleem of vraagstuk, of nieuwe pijnlijke ervaring zich aan… een golfbeweging waarbij goede en slechte tijden elkaar afwisselen. Sommige mensen worden hierin enorm zwaar belast! Zo sprak ik afgelopen week iemand over hartinfarcten, herseninfarcten, chronische pijn klachten, misbruik op jonge leeftijd en geliefden die waren gestorven, dit alles bij slechts één persoon. Het lijkt dan soms ongelooflijk dat hier vanuit de kosmos bekeken zingeving in te vinden is!

Wanneer ik contact maak met boven wordt het helderder en kan ik de zingeving wel voelen. Ik zie dat pijn dan een functie heeft, een voertuig is waarlangs energie stroomt en vorm geeft. Alsof je een steen slijpt. Terwijl de steen pijn lijdt van het slijpen, hij van vorm veranderd. Niet een betere vorm, of slechter, maar gewoonweg anders, waardoor een andere ervaring optreed.

 En mijn aardse hersenen zeggen dan: ‘pffft wat nutteloos, waar leidt het dan heen??’

En mijn hogere zelf ervaart schoonheid en noemt dat de ‘ervaring’. Alsof ervaringen het hoogste goed zijn. Vanuit mijn aardse zelf ben ik erg sceptisch ten opzichte van mijn spirituele waarheden. Mijn aardse zelf heeft argumenten: ‘Kindermishandeling, verkrachtingen, incest, moorden, mensen die failliet gaan, pijn of armoede lijden… wat is daar nou goed aan!?? Je kunt toch niet zo ‘achterlijk’ denken! Hoe durf je te spreken over zingeving wanneer mensen zo lijden!’

En mijn hogere zelf (degene die wel degelijk zo ‘achterlijk’ denkt) kan me juist het serene gevoel geven dat er schoonheid is in iedere ervaring! Ik kan het alleen maar vergelijken met een trip zoals je wel eens leest dat drugs dat geeft. Het intense contact met de kosmos is zo fijn en uniek, dat je pijn vergeet. En het kan ervaren als het voertuig wat het is.

Ik krijg niet alle antwoorden. Ik verloor menig keer mijn vertrouwen in de kosmos. Voelde me teleurgesteld en in de steek gelaten. Ik heb mijn portie fysieke en emotionele pijn mogen beleven en op al die momenten zag ik echt de zin er niet van in! Menselijk lijden is krachtig, het zet je op de aarde en kosmisch bewustzijn is dan moeilijk om vast te houden!

Daarnaast heb ik ook menig maal mijn vertrouwen verloren in mijn gidsen, in de kosmos! Waarom soms gedetailleerde doorgevingen en soms zo weinig? Waarom kan ik sommige waarschuwen voor ziekte of sterven en glippen anderen door mijn vingers heen? Waarom krijg ik geen antwoord als ik vragen heb, en krijg ik antwoorden waar ik niet om vraag… Waarom werkt mijn gave bijna altijd voor onbekenden en veel minder voor mijzelf of mijn geliefden.

Er zijn overal redenen voor en in deze blog is hier geen plek voor om deze uitgebreid te beschrijven.

Een van de antwoorden ligt echter in het vinden van zingeving. Er zijn redenen voor gebeurtenissen die we ervaren, als kunnen we deze redenen niet vinden in ons aardse bestaan. Onze ziel kent de diepere betekenis achter ons lijden.

Wat maakt dat mensen graag een teken van leven wensen van hun overleden dierbare? Mensen zoeken troost, hoop, zingeving, een bewijs dat het leven oneindig is. En zelfs wanneer we zingeving en antwoorden kunnen geven is het niet definitief overtuigend. Het gesproken woord zal moeilijk als definitief bewijs worden gezien, maar het helpt wel!

In deze donkere tijden is er meer behoefte aan zingeving en juist nu wordt die zingeving versluierd. Uit het zicht gelegd. Mensen moeten hierdoorheen. Innerlijke troost zoeken. Innerlijk licht vinden.

Elkáár zoeken zodat niet alleen licht van buiten maar ook licht vanaf de aarde naar boven toe straalt.

Om je sterker te voelen van binnen heb je een vorm van innerlijk vertrouwen nodig, een verbinding met jezelf! Heb je aan jezelf gewerkt dan ken je manieren om met je zelf in gesprek te gaan.

Onderdeel daarvan is: Positief naar jezelf te zijn, jezelf te steunen. Liefdevol te zijn naar jezelf.

Wanneer je jezelf veroordeelt of afwijst ga je in het donker staan. Wanneer je jezelf liefdevol benaderd ga je in het licht staan, zo eenvoudig is het.

Wanneer je hulp of steun nodig hebt reik dan uit naar anderen. Vraag de steun. Laat je negativiteit stromen door het te delen en je zult merken dat je humor terugkeert en er weer wat licht in je sijpelt!

Dat kan dus betekenen dat je je kwetsbaar op kunt stellen, kunt delen hoe zwaar je iets vind, waar je pijn hebt. Zoek verlichting van je energie door de pijn te delen, uit te spreken. Zelfs gedachten of gevoelens, zelfs angsten die je veroordeeld, niet wil hebben, te min vind. Spreek ze uit en deel ze. Je zult zien dat er vanuit jouw menselijkheid, verbinding met de ander ontstaat. Dat deze verbinding jullie energie lichter maakt!