Getuige van je leven

Iemand liefdevol steunen is getuige zijn van diens leven. Heb jij ook een liefdevolle getuige van je leven. Iemand die gewoonweg ziet dat jij er bent! Iemand die jouw leven betekenis geeft gewoon door te registreren en te steunen wat jij doet?

‘Mama kijk!’ roept mijn zoontje en hij glijdt van de glijbaan naar beneden! Ik roep: ‘wauw!! Jij gaat hard!!’

‘Mam, ik heb een 5.6 voor wiskunde!’ vertelt mijn andere zoon. ‘Oh echt, dat is hoger dan je hoopte!’ antwoord ik hem. ‘Gefeliciteerd!’

‘Vandaag op mijn stage heb ik ….. allemaal gedaan!’ vertelt mijn andere zoon tijdens het avond eten. We praten samen wat over zijn werkzaamheden.

Mijn zoons hebben geen feedback nodig, al is aanmoediging wel fijn! Ze zitten niet te wachten op mijn adviezen over hoe ze kunnen glijden van de glijbaan, hoe ze zich moeten voorbereiden op toetsen of hoe ze het beste kunnen werken op hun stage. Wat ze wel nodig hebben is dat ze gezien worden. Dat er iemand is die hun leven en hun ervaringen ziet. Dat iemand naar ze kijkt en zich met hen verbind.

Een getuige van hun leven…

We moeten allemaal onze eigen weg vinden in het leven. Een voetballer weet zelf dat de bal in het goal geschoten moet worden en niet ernaast. Zoals de voetballer zijn doel kent weten wij zelf ook vaak instinctief onze weg te kiezen! We hebben geen goedbedoelde raad of adviezen nodig van onze omgeving. Wel hebben we steun en liefde nodig; liefst door een getuige van ons leven! Steun en liefde helpen ons groeien, te helen van pijn en helpen ons, onze beschadigingen te overwinnen

Met die getuige delen we onze ervaringen. Deze getuige maakt het leven waardevoller. Ondanks de beperkte rol van die getuige. Nogmaals inmenging, adviezen en goede raad zijn vaak niet eens nodig. Tenzij ze ons gevraagd worden is ongevraagd advies, geen advies! Gewoonweg aanwezig zijn, getuige zijn van onze ervaringen, dat is waar het om gaat.

Aanwezig zijn, met vertrouwen dat de persoon van wiens leven je getuige bent zijn eigen oplossingen zal vinden. Soms door keihard diens neus te stoten, pijn te lijden, levenservaringen op te doen die vermeden hadden kunnen worden. Doch altijd in liefdevolle aanwezigheid.

Afgelopen week kreeg ik mijn dochter. Een wonderlijk wezentje met grote heldere ogen. Wanneer zij naar mij kijkt en we verbinden ons met elkaar dan voel ik mijn rol als ouder diep en intens.

Ik mag getuige zijn van haar leven. Ik mag haar bieden wat mijn moeder mij bood. En daarbij voel ik direct ook wat ik het meeste mis. Het delen met de getuige van mijn eigen leven, mijn moeder:

‘ Mam kijk eens wat een beeldschoon meisje in mijn armen!’ Mijn moeder had vast gezegd: ‘Oh schat ze is prachtig!’

‘Mam, ik voel me wat moe.’ Mijn moeder had me even vastgehouden.

‘Mam…’ … en daar was ze dan altijd met haar liefdevolle, belangstellende en zonnige aanwezigheid. Om getuige te zijn van mijn leven…

Getuige zijn van iemands leven kun je ook zijn als vriendin, als partner, collega of vanuit welke rol dan ook. We doen zelf onze ervaringen op. Echter we delen deze met mensen waar we ons betrokken bij voelen. Wiens aanwezigheid ons steun geeft of vertrouwen in onszelf. Getuige zijn van iemands leven hoeft niet veel tijd te kosten. Een luisterend oor, een wandeling, een goed gemikte knuffel. Liefdevol aanwezig zijn in iemands leven, getuige zijn van diens levenservaringen is wonderlijk en biedt een enorme kracht.

Het kost weinig inspanning. Er wordt namelijk niets anders verwacht van jou dan aanwezig zijn!

In wiens leven ben jij echt aanwezig? Niet met het modelleren van de ander, niet met veranderen of ‘wijzer maken’ van de ander, maar gewoonweg als getuige vanuit een liefdevolle steunende aanwezigheid?