Zoeken
Sluit dit zoekvak.
Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Al je zielsdelen omarmen!

Facebook
Twitter
LinkedIn

Jouw ware kwaliteiten komen naar voren door acceptatie van jouw unieke manier van uiten. Het leven dat je leidt is deels universeel, maar toch ben je volkomen uniek. Hierdoor kun je anders zijn of doen, terwijl de spirituele energie in de basis hetzelfde is.

Tijdens het opgroeien hebben velen van ons delen van onszelf onderdrukt of verloren, zonder te beseffen dat deze delen levensenergie bevatten en noodzakelijke stukjes zijn van ons zelf. Wanneer je een stukje van jezelf afwijst, ontstaat er een ‘gat’ in je energiesysteem dat je onbewust probeert te vullen van buitenaf. Hierdoor ontstaat een zoektocht buiten je naar iets binnenin je. Je vind het dan niet. Daarom voelt bijvoorbeeld iemand die zijn of haar innerlijke muzikant heeft begraven zich voortdurend aangetrokken tot mensen die muzikaal zijn. Of wellicht onderdruk je het deel in jezelf wat egoïstisch is en moet je altijd zorgzaam en behulpzaam zijn, jezelf wegcijferen. Dan kan het zijn dat je juist egoïstische mensen aantrekt die – in tegenstelling tot jouzelf-  juist veel ruimte in nemen.

Je ziet dan dat de uitdaging terugkeer naar de balans is. Alle delen in jezelf te zien en een plek te geven opdat ze allemaal hun unieke expressie in balans met het geheel kunnen hebben!

Je kunt een verloren zielsdeel niet vullen met iets dat buiten je ligt, je kunt het slechts van binnen vinden en opnieuw verbinden en integreren.

Eigenlijk zijn we vaak op jacht om het lege gevoel van binnen te vullen. Echt even stilstaan bij het gevoel zorgt ervoor dat je ziel kan binnenkomen en iedere cel in je lichaam kan doordringen. Je zult dan kunnen aarden en veel beter jouw plek in de wereld kunnen innemen!

Alleen dan zal je spirituele essentie die leegte opvullen en er voorbij reiken, waardoor je je vervuld en heel voelt. Je zult niet langer iets aantrekken vanuit een onvolledigheid, maar van volheid en integriteit.

De meeste mensen vinden het moeilijk om alles te omarmen wat zij zijn. Al als jong kind leren we ons aan te passen. Zelfs in de meest liefdevolle omgeving is aanpassing vereist. Iedere ouder wil dat zijn kind liever op de wc poept dan op de tafel. En dat is ook normaal. We passen ook ons gedrag verder aan. Zo houden we ons misschien in, om moeder niet te kwetsen of pleegvader niet kwaad te maken. Zo gedragen wij ons wellicht anders in de klas dan we willen zijn, omdat we bang zijn om uitgelachen te worden. We kiezen wellicht andere kleding, tekenen meer binnen de lijntjes dan dat we oorspronkelijk zouden doen.

Buitensluiting is voor ons als sociaal dier een van de ergste pijnen die je kunt ervaren, en ook een van de meest onveilige. We doen bijna alles om erbij te horen vanuit onze natuur. Het vergt veel geestelijke kracht om niet in de massa te willen opgaan. opgaan in de massa is namelijk een instinctieve beweging. Je ziet dit ook wanneer je op scholen rond kijkt. De kinderen die op elkaar lijken, dezelfde kleren dragen, dezelfde fietsen rijden, zijn samen. En de kinderen die anders zijn staan alleen.

Het zou mooi zijn wanneer we in onze socialisatie ook meekrijgen dat uniek zijn, niet perfect zijn en ‘anders zijn’ gewoonweg heel normaal en oké is!

Wanneer wij onze unieke kwaliteiten en ‘zijn’ omarmen komen we in onze kracht!

Wanneer je door omstandigheden -zoals je socialisatie als kind- hebt geleerd bepaalde eigenschappen niet te waarderen. Bijvoorbeeld doordat je omgeving je als kind commentaar gaf op die eigenschap. Zoals Janine wiens moeder haar vaak vertelde dat zij ‘vervelend en krengig’ was als klein meisje. Janine doet in haar volwassen leven haar uiterste best om vooral lief en zorgzaam te zijn. Haar ‘krengige deel’ is volledig onderdrukt en daarbij ook haar authentieke kracht om scherpzinnig te zijn!

Wellicht had Janine veel meer haar eigen scherpzinnigheid kunnen ontwikkelen zonder deze afwijzing.

Al jouw potentieel is er al. Jouw unieke kwaliteiten zijn al aanwezig. Je hoeft ze nog slechts te ontsluiten. Wanneer je jouw unieke kwaliteiten ontdekt kun je ze erkennen en voeden. Benadruk ze. Oefen ze. Besteed er tijd en aandacht aan als een plantje die je water en zonlicht geeft. Wees er positief over en wijs ze niet af!

Jij bent en bestaat uit energie. Steeds wanneer je een deel van jezelf afwijst, wijs je een deel van jouw bronenergie af. Je ontneemt jezelf daarmee licht en levenskracht daarom is zelfafwijzing erg schadelijk!

Door alle delen te accepteren en te omarmen -óók de delen die je pijn lijken te doen, die je onhandig of niet fijn vind- , kun je ze integreren en voel je je steeds meer compleet en in balans.