Ik wordt gek van de jeuk, mijn ogen zijn dik en mijn huid zit onder de eczeem. Ik heb er altijd af en aan wat last van gehad, maar het gaat niet meer weg!
Mijn carrière gaat als een trein, ik heb een fantastisch lieve vriend, mijn familie is oké. Wat is dit Tessa!
Dit vind ik altijd weer spannend! Ik ken Hannah al wat langer. We zien of spreken elkaar een keer in de zoveel tijd en ik mag dan haar zielsgids zijn. We bespreken levensvraagstukken, ze staat mij toe haar te begeleiden en inzichten te geven. Nu vroeg zij mij ook om hulp. In deze tijd waarin letterlijk haar ogen dicht zaten van onverklaarbare zwellingen. De dokter gaf hormoonzalven daardoor was de zwelling wat minder, echter werken was soms bijna niet mogelijk.
Vanwege ons beider drukke agenda’s spraken we af elkaar te bellen. Haar openheid en vertrouwen maakten dat ik direct haar persoonlijke veld in mocht ‘wandelen’. Mooi en licht, hoge ruimtes. Lekker opgeruimd. Ik streek langs de energiebanen en liet mij meevoeren door beelden. Soms is het innerlijk van de mens zo mooi en licht, dat het bijna betoverend is! Ik zag een klein kindje rondzweven en voelde hoe dichtbij dit zieltje was. Mmmh zou zij snel zwanger worden vroeg ik mij af? Ik besloot mij te focussen -dit was immers niet de vraag- en vroeg mij te brengen naar het verband, het verband tussen haar fysieke klachten en de oorzaak daarvan. Ik schoot naar beneden en werd haar darmen in getrokken. Mijn lijf en haar lijf spiegelden elkaar. Ik dacht ‘dit kan het toch niet zijn’. Ik probeerde verder te reizen. Andere ruimtes in te gaan. Maar ik zat een beetje vast. Ik probeerde te vleien, te spreken met haar lijf: ‘vertel me meer’. Echter het bleef stil en wat ik te zien kreeg was hetzelfde. Ik wilde terug keren in mijn eigen lichaam, maar haar energie liet mij niet gaan.
Totdat ik besefte dat het niet mijn denken was dat Wijsheid genereerde. De Waarheid zat in haar lijf. Ik erkende nederig wat er aan de hand was. Beloofde de boodschap over te brengen aan Hannah.
Ik steeg op uit de diepte van haar lijf, dankte haar wijsheid en trok weer in mijn eigen lichaam.
Weer als Tessa gesetteld in mijn eigen lijf ging ik over tot mijn normale taalgebruik: “Wat ik zie is dat het met je voeding te maken heeft…”
Ik legde haar uit wat ik zag en waar haar probleem mijns inziens mee te maken had. Een van de grootste problemen was haar tarwe inname. Het voert in deze blog te ver om te vertellen wat ik zag over tarwe. Maar laten we het erop houden dat tarwe in haar fysieke landschap, vergif is.
Hannah was verbaasd maar gaf aan mijn adviezen te willen opvolgen.
Nu enkele weken later voel ik hoe in mijn lichaam een seintje wordt gegeven. Ik denk aan Hannah. Alsof er in mij een belletje tinkelt. En ik pak onbewust mijn telefoon en app haar de vraag: ‘hoe gaat het met je?’
Ze reageert direct, ze vertelt mij : ‘Dit is echt bizar! Ik dacht net aan jou!’
Soms als het stil is in mij tinkelen er kleine belletjes. En als er zo’n belletje tinkelt is het vaak een zachte gedachte die aanbelt. Wanneer ik open doe ontstaat er contact tussen mij en die ander…
Tijd en ruimte bestaan niet, er zijn slechts verbindingen…
© 2024 Tessa
