Ik wil doen waar ik hiervoor ben. Wat kom ik hier doen op aarde Tessa. Dit vraagt Piet me in de laatste vijf minuten van zijn consult. De hitte stijgt me naar mijn gezicht. Hoe kan ik nu in vijf minuten antwoord geven op deze lastige vraag. Een zo veelomvattende vraag!
Een vraag waar ik nota bene een workshop van een dag lang over geef! En dan zou ik nu in vijf minuten het antwoord moeten ophoesten. Dat lukt me niet.
Ik weet in zijn algemeenheid dat een ieder hier op aarde komt om een liefdesbewustzijn te leren toepassen en dat een ieder daarin zijn eigen persoonlijke pad heeft om daarin de beste versie van zichzelf te worden! Persoonlijke levenslessen in combinatie met een zielsmissie!
Met tegenzin geef ik aan dat hij voor mijn gevoel op de juiste weg is alleen dat ik om zijn persoonlijke missie te bekijken meer tijd nodig heb.
Ik krijg wel nog een kleine ingeving en realiseer me dat je op je pad wandelt wanneer je dat wat je doet in je leven met plezier, liefde en dankbaarheid kunt doen…
Direct voel ik schaamte. Leefde ik wel naar deze uitdaging?
Zo verfde ik laatst het plafond van een houten overkapping. Nu mag je best weten dat ik in mijn leven vele malen ben verhuisd. En vele malen een heel huis heb geverfd, of verbouwd. Verven is geen hobby meer van mij, helaas. Toch zette ik mij aan mijn taak en al snel zat ik meer onder de beits dan het arme bouwwerk. Ik werd wat zuur.
Ik vond het duidelijk niet leuk… Ik mopperde… Dit is niet wat ik wil…
En toch ging ik door. Die verdraaide hoekjes kreeg ik bijna niet geverfd en als ik veel beits op mijn kwast laadde om de klus te klaren liep het zo mijn hoofd op…
(Dagen later plakten mijn haren – ondanks verwoedde wasbeurten- nog aan elkaar alsof ze in de lijm gedoopt waren!!)
Ik probeerde mijn mindset te veranderen. Wat als je ziek zou zijn? Dan zou je dankbaar zijn dat je dit nog kunt doen. Wat als je een arm of been zou hebben verloren of te horen zou krijgen dat je ziek was… Dan zou je je taak wellicht anders zien ..
Een koppig stemmetje zei vervolgens bokkig… Nou als dat zo zou zijn zou ik hier nu niet staan verven… Met mijn kostbare tijd zou ik dan hele andere dingen doen!!
Een moment van verlichting was op dat moment duidelijk niet toegankelijk voor mij…
Nadat ik het verfwerk nog nèt niet had afgeraffeld keek ik naar het resultaat. De hoeken stonden nu ook redelijk in de verf. En het zag er niet onaardig uit. Ik was daarnaast zielsgelukkig dat de pot met beits bijna leeg was. (Wat zit geluk toch in bijzondere dingen!) Aangezien ik had begrepen dat het eigenlijk twee lagen dik geverfd moest worden. Zag ik hier natuurlijk als een berg tegenop. Maarrr ik had hier niet genoeg beits voor, dus ontsloeg ik mijzelf snel van deze verplichting. Eén laag was ook prima. Besloot ik snel…
Hoe dan ook, het kan gezegd worden dat ik niet met veel liefde geverfd heb. Dat had beter gekund.
Ik straalde ook geen liefde uit terwijl ik het deed…
En die liefdesenergie had welkom geweest op die plek maar ook in de wereld.
Ik geloof dat je een betere wereld echt begint bij jezelf. Ik had duidelijk vandaag een kans gemist bij het verven van de overkapping! Want hoe kun je de beste versie worden van jezelf? Door dat wat je doet met zoveel mogelijk inzet en liefde te doen!
Om de beste versie van jezelf te worden moet je soms uitdagingen en pijn trotseren. Uitdagingen en pijn waarbinnen je jezelf kunt uitdagen om een betere versie van jezelf te zijn.
Terwijl ik terugdacht aan mijn verf fiasco zag ik beelden van mijn spelende kinderen. En ik realiseerde mij dat ik tijdens het verven van de overkapping mijn best heb gedaan om naar mijn kinderen gezellig en liefdevol te blijven. Ook al baalde ik van de plakkerige substantie in mijn haar, ook al vond ik het verven helemaal niet leuk! Iets in mij probeerde een liefdevolle moeder te zijn ondanks mijn persoonlijke ongemakken… misschien was het toch niet helemaal een verloren kans…
De beste versie omvat dus ook uitdagingen en pijnen die het leven je biedt… Want de uitdaging en de pijn vormt je, leert je bijvoorbeeld kwaliteiten als doorzettingsvermogen, inzicht, incasseringsvermogen en zelfreflectie ? te ontwikkelen.
Toen mijn moeder stervende was stond ik voor een zeer uitdagende periode in mijn leven. Ik schiep er vreugde in om in die periode toch part time door te werken, voor mijn kinderen te zorgen en de rest van mijn dagen, avonden en nachten met haar door te brengen. Het voelde letterlijk alsof ik boven mijn eigen behoeften uitsteeg en het gaf me een krachtig gevoel er te mogen zijn voor de mensen die mij consulteerden, voor mijn kinderen en voor mijn moeder!
Zware tijden in mijn leven zoals de periode voor en na mijn scheiding vele jaren geleden, hierop volgend het verlies van mijn dierbaren, pijnen en afwijzing, ziekte en angst. Deze hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. Ook in pijn en verdriet liefdevol en compassievol te zijn dat is een ‘levensgrote’ uitdaging.
Hoe kun je de beste versie worden van jezelf? Ik denk dat dit is door met liefde en doorzettingsvermogen zo goed mogelijk te doen wat je doet. Zelf al is het iets niet leuks! Doe wat je doet met zoveel mogelijk liefde en overgave zodat deze energie als een saus over je bezigheden wordt gegoten! Waardoor iedereen die in aanraking komt met jouw werk geraakt wordt of een hogere vibratie ontvangt.
En zo is het kleinste tot het grootste werk waardevol. Wanneer het vanuit een liefdevol of dankbaar hart gedaan wordt…
En de overkapping en diens liefdessaus? Die saus giet ik eroverheen wanneer ik hieronder een mooi boek zit te lezen waardoor mijn liefde voor het leven wordt aangewakkerd! ?
© 2024 Tessa
