Wanneer ik mij geïnspireerd voel en in verbinding met al wat is, dan verbind ik mij met het eenheidsbewustzijn. Vervolgens daal ik weer neder op onze aarde vol ‘plas en poep‘ en ben ik weer een gewoon mens. Ik vergelijk ons mensen wel vaker met koeien. Het zijn leuke dieren met lieve ogen, vind je niet?! Alleen poepen ze veel en trekken ze van die vervelende vliegen aan… Goh ook dat doet me denken aan het menselijke leven… Ik ben nogal een beeld denker en als ik soms veel mensen bij elkaar in een restaurant zie, bedenk ik mij plots dat al dat eten er ook weer uit moet. Je begrijpt dat het voorstellen van die enorme hoeveelheden poep en plas mijn eetlust niet echt opwekt! Maar goed waar gaat ze nu naar toe, zul je je wellicht afvragen.
Resumé: Eenheidsbewustzijn, mens, de mens als koe, poep, plas … mmmh u ziet het waarschijnlijk nog niet. Ik ga het u uitleggen 🙂
Soms heb ik de neiging om zaken plat te slaan, zeker spirituele zaken! Zo herlas ik onlangs het boekje; ‘De profeet’ van Kalil Ghibran. Leuk boekje, mooi geschreven… Terecht haalde de vertaler aan het einde van het boekje aan dat het vooral ook gaat om ons menselijke zijn. Dat ook verlichte zielen ‘mens zijn’ en dat mensen in verlichte staat nog steeds wel eens ruzie maken of zelfs verslavingen hebben. Kalil schreef in zijn boekje dat je ‘als je vermoord wordt zelf ook mede de moord veroorzaakt hebt’. Hoewel op diep spiritueel en karmisch niveau er waarheid in deze zin zit, is het natuurlijk wreed en ondenkbaar om dit te benoemen in situaties. Wanneer moord of andere narigheid plaats vind toon je compassie en je menselijkheid! Natuurlijk heeft de persoonlijkheid in dit paradigma op bewust niveau geen keuze gemaakt om deze werkelijkheid op zich af te roepen!
We willen toch allemaal geen ‘kanker’, geen dierbare ‘verliezen’ of geen narigheid meemaken! Heeft iemand die dat wel meemaakt, dan iets verkeerds gedaan? Is er een straf? Heeft die persoon niet positief genoeg geleefd, trauma’s van zichzelf, voorouders of vorige levens niet voldoende verwerkt?
Want dat is tegenwoordig populair: we verwerken onze trauma’s niet alleen van dit leven, maar ook voorgaande levens, trauma’s van onze voorouders en ook trauma’s uit de toekomst of zelfs parallelle universa!
Mijn hoger bewustzijnsdeel staat terwijl ik dit schrijf te klappen en te juichen! Wáááaanzinnig, ‘SUPER! Ja klopt helemaal! Werk aan de winkel! Altijd en overal! Puin ruimen! Denk je dat je klaar bent met dit leven??… nou dan hebben we nog het leven hiervoor, hierna, van je voorouders of van een ander universum!! Tjakkaaaa!
(Nogmaals ik ben een beelddenker, ik zie dan in mijn gedachten een wit verlicht wezentje met zo’n aureooltje op en neer staan springen: JOEHOEE!! En zich een beetje gedragen als een kruising tussen Robin Williams en Edgar Tolle. Een kruising die sowieso onmogelijk is!!!!’)
En dan komt mijn ‘koe-bewustzijnspersoonlijkheidsdeel’ (mooi woord voor galgje!) en die zegt een beetje op een surf-dude achtige wijze… ‘Ja maar wacht eens even… als ik het goed begrijp, zijn we nooit klaar, is er altijd wel iets te doen of te onderzoeken, te ontwikkelen of te laten?’.. (JAAAAAA TJAKKAAAAH SUPER TOF NIETWAAR!! antwoord mijn hogere zelf)
‘En dannuh is alles wat me overkomt een gevolg van wat een van mijn andere ikken (of voorouders) in een andere tijd plaats of dimensie heeft gedaan, of een keuze van mijn ziel?’ vervolgt de surf-dude-koe... (JAAAAAH JIJ BEGRIJPT HET HELEMAAL!!! Aldus mijn hogere bewustzijnsdeel)
Jeetje… Daar wordt je dan stil van toch?
En dan zijn er nog persoonlijkheidsdelen die het ‘gewone leven’ moeten leven. Die boodschappen doen. Die snotneuzen hebben, de ramen moeten lappen, tanden poetsen, poepen en meer.
En dan denk ik verder. Ik hou van spiritualiteit. Het geeft zingeving en bescheidenheid. Het geeft verbinding en er is zóveel informatie dat ik mij altijd weer nietig en nietszeggend voel…
We ontwikkelen ons dus. Van de ene naar de andere frequentie en dat is prachtig en mooi!
Zou het echter ooit eindigen? Je hoort het zo vaak: ‘een betere aarde is in de maak’ of ‘het licht heeft gewonnen!’.
Ik ben blij en verheugd en ik geloof zeker dat de aarde evolueert naar een bewuster wezen en dat alle wezens die op haar en in haar schoot mogen rusten zich ook ontwikkelen.
Niet zo zeker ben ik echter over het oplossen van de dualiteit.
De aarde is een leerschool en is zo ontworpen dat er vreugde en verdriet naast elkaar bestaan. Onafscheidelijk zijn.
Zoals een jaguar mama haar baby welpjes voedt na het doden van een ‘mama prooi‘ die haar baby’s die avond juist niet meer voeden kan.
Zo kan er iemand haar favoriete schoenen niet meer kopen omdat jij ze hebt gekocht. Kan een collega de promotie niet maken omdat jij hem hebt gekregen en worden er baby’s geboren en gaan er mensen dood. Dualiteit is onlosmakelijk verbonden met verdieping en het ontginnen van de ziel.
Hierdoor wisselen blijdschap en verdriet elkaar af.
Wanneer je vreugde ervaart, weet je dat er ook een dag komt met verdriet. En wanneer je veel verdriet hebt gekend weet je dat de leegde die je voelt, gevuld zal worden met vreugde.
Er is iets zeer pijnlijks aan deze cadans. Het is ook wat eng. Want wij streven op deze wereld naar het vasthouden van ons geluk. We slikken er zelfs pillen voor en vinden het vreselijk om periodes door te maken waarin we niet gelukkig zijn…
We roepen uit: ‘wat is er mis met mij!?’ gedurende zo’n periode…
Ik zeg je. Er is helemaal niets mis met je!
Je bent mens. En je ziel maakt ruimte voor de vreugde, middels je verdriet en andersom.
Je zoekt wellicht net als ik naar zingeving en ontwikkeling. Je zet je af op de bodem van de put en zwemt door poelen van spiritualiteit. ( wees wel voorzichtig, je kunt er ook in verzuipen. We zijn bovenal mens!) Spiritualiteit is prachtig. Nog prachtiger is vind ik “toegepaste” spiritualiteit!
Hoe leef je, hoe ben je? Hoe communiceer je? Hoe vergeef je? Hoe behandel je je vrienden, je kinderen, je partner? Wat eet je? Wat koop je? Wat doe je?
Hoe mooi spiritualiteit ook is, hier op aarde is een ware meester iemand die spiritualiteit kan toepassen in zijn leven… En toepassen betekent dus ook vallen en weer opstaan. Fouten maken en ervan leren.
Hoe we het ook noemen en in welke staat van bewustzijn we ook verkeren! Eenheidsbewustzijn, Koe bewustzijn, plas en poep. We zijn zijn en blijven spirituele wezens in een menselijk lichaam. Die proberen toe te passen wat ze zijn vergeten. In welke saus, geloof, new age denkbeeld of beeld we het ook gieten… Onze menselijke beleving, inclusief de plas en de poep, zijn waardevol… anders waren we hier niet… In feite is de weg naar boven geplaveid met eenvoudige dingen in het leven… In de eenvoud vind je de verlichting.
(‘mmmh eenvoud‘ zegt mijn surf-dude-koe ‘zoals blij zijn met WC papier?‘…)
© 2024 Tessa
