De ziel

Ooit kreeg ik door tijdens een channeling hoe verschillende lagen in onze werkelijkheid plaats hebben.

Tijd is door mensen bedacht om de werkelijkheid beter te begrijpen. In werkelijkheid vindt alles tegelijkertijd plaats.

Vorige levens vinden dan ook tegelijkertijd plaats als met jouw leven nu.  De ziel waar je van afstamt splitst zich af. Deze ‘overziel’ laat meerdere vonken van zich af laat spatten. Deze vonken incarneren als verschillende ‘levens’. Wij ervaren deze levens chronologisch echter in werkelijkheid zijn het verschillende dimensies en belevingen van tijd, die naast elkaar (tegelijkertijd) bestaan in plaats van achtereenvolgens.

Vandaar dat je soms deja vu kan voelen of kennis in je op komt die je in een ander leven vergaart. Zo kun je je enorm verbonden voelen met de joden uit de tweede wereldoorlog. Of je kunt in een stad ineens de weg weten, en je ergens thuis voelen waar je in dit leven nog nooit bent geweest!

Ook kun je op die manier verklaren hoe mensen, die vertellen wie ze in een vorig leven waren, zoveel details kunnen geven. Zij zijn ook die persoon in dat leven alleen met een ander deel van de ziel, een andere zielevonk. Soms kunnen de verschillende ‘levens’ zo goed met elkaar uitwisselen dat er informatie, kennis en vaardigheden worden overgebracht.

Deze levens kunnen dan qua energieveld tegen elkaar aan liggen, waardoor de informatie-uitwisseling niet alleen via de overziel plaats vindt maar ook tussen de zielsvonken onderling. Normaal keer je ‘na de dood’ direct terug in de hoofdziel. Echter soms wisselen zielsvonken dus ook direct informatie uit.

Veelvuldig ervaren ervaringen kun je soms door ‘de levens’ heen waarnemen. Bepaalde thema’s of talenten kunnen in verschillende incarnaties door de overziel ontwikkeld zijn en doelgericht zijn ingezet. Een dergelijk talent dat door meerdere incarnaties wordt ontwikkeld maakt dat deze ervaringen bij de overziel gezamenlijk een nog grotere groei op dat vlak bewerkstelligen.

Wat mij wanneer ik me in dit soort onderwerpen verdiep altijd opvalt, is dat er veel manieren van waarnemen zijn. De werkelijkheid wordt door zoveel mensen op zulke verschillende wijzen bekeken en geïnterpreteerd dat ik mij nederig besef dat ik niet de wijsheid in pacht heb. Ik representeer een zienswijze op het collectief. Niet dé zienswijze. Sterker nog ik geloof niet dat er maar één juiste zienswijze is!

Een voorbeeld over verschillen in zienswijzen: Wanneer ik kijk naar de discussies over orgaandonatie. (Ik heb hier al eens eerder over geschreven) Onlangs heb ik op verzoek er een en ander overgelezen en wat mij opvalt is dat er discussies zijn over de zielsovergang voor en na de dood.

Er zijn mensen die in een werkelijkheid geloven waarbij de ziel ‘gehecht’ is aan de stof. (dit is niet helemaal juist verwoord, alleen voor de eenvoud laat ik het even zo staan) Hierbij gelooft men dat de stof eerst volledig moet ‘sterven’ opdat de ziel los kan komen en zijn informatieoverdracht aan de overziel kan doen.

Ik voelde in mij bij het lezen hierover, een weerstand opkomen. De enormiteit van het universum en de rol van onze ziel hierin te zien, en dan te ‘denken’ (of in hun werkelijkheid ‘te voelen’ en te ‘weten’) dat onze ziel zich onvoldoende los kan maken wanneer het hart van het lichaam waarin het geïncarneerd is, in een ander lichaam verder klopt. Dat voelde voor mij tegenstrijdig. Ik besloot mijzelf er in te verdiepen om te kijken waar de weerstand die ik voelde vandaan kwam. Na het invoelen ervaar ik mij nog steeds in lijn met mijn eigen visie hierover:

In mijn gevoel is de ziel is zo enorm sterk dat hij zich in de meeste gevallen van zijn lichaam los kan maken en in bewustzijn kan overgaan naar de overzijde. De ziel creëert een veld van bewustzijn o.a. waarmee hij incarneert op aarde. Hij weeft verschillende lagen energie die steeds verdichten en met, in en rondom het lichaam zich verbinden. De ziel en het veld van bewustzijn heeft een kenmerkende frequentie (trilling) en het hele lichaam is hiermee doordrenkt.

Er is een blauwdruk van het lichaam op basis waarvan het lichaam allerlei eigenschappen heeft gekregen. Deze blauwdruk is dus mede door de ziel gemaakt en hierdoor heeft het lichaam ook mede de in het leven opgedane indrukken in zich opgezogen.

Net zoals een jas die in een rokerige ruimte heeft gehangen naar rook ‘stinkt’, ‘ruikt’ en ademt het hart het leven uit van degene waarin het heeft geleefd. Daarnaast vibreert het hart op de frequentie van zijn zielsbewoner. Organen afstaan is in mijn beleving niet eenvoudig ‘knippen en plakken’. er komt wel degelijk energie en informatieoverdracht. en juist ook het trillingsniveau -welke dus anders kan zijn dan die van de ontvanger- kan onder meer afstotingsverschijnselen veroorzaken – wanneer deze niet matcht.

Waar ik weerstand voel is het idee dat de ziel zich niet van de aarde zou kunnen losmaken wanneer er een stukje van het fysieke energie-lichaam is achtergebleven in het lichaam van een ander. (dus door orgaandonatie wordt een deel van het fysieke (energie) lichaam overgebracht in het lichaam van een ander) er zijn mensen die in hun idee over de werkelijkheid van mening zijn dat de ziel dan niet los kan komen. Dat voel ik anders.

In mijn beleving laten rondom en ook na de dood energielichamen los. Alsof er energielagen zich losmaken (als je ooit een suikerspin gemaakt hebt zien worden weet je wat ik bedoel. Je ziet van die spinragdraden dan vrijkomen uit de verwarmde suiker. en in tegenstelling tot de suikerspin waarbij die draden rondom een stokje worden gerold, stijgen die draden op en lossen op. De ziel kan uittreden (ook wanneer zijn lichaam nog leeft, hij is dan nog middels een koord verbonden met zijn -stervende- lichaam) Wanneer het bewustzijn wat langzamer uit treed – bijvoorbeeld bij hevige drogering, shock of andere heftige situaties rondom het sterven-, dan is er bijna altijd hulp om de overgang te maken. Het zielsbewustzijn wordt bijvoorbeeld opgevangen en komt in een omgeving terecht waarin het zich bewust kan worden van diens overgang, of hij wordt direct geholpen om de overgang te maken.

De ziel is sterker dan de stof en de zielevonk keert ‘ongeschonden’ terug naar zijn oorsprong. Ook wanneer er dus een deel van zijn energielichaam is getransplanteerd. hij is namelijk niet dat stukje hij is immens veel meer.

In mijn visie kun je orgaan donatie dus uit voeren zonder dat je hiermee (de terugkeer van) je ziel in gevaar brengt.

Wel is een transplantatie niet iets lichts om over te denken. aangezien een deel van het lichaam ook een deel van iemands bewustzijnsveld en trilling in zich draagt en daarmee bepaalde (gevoels-) herinneringen en zeker ook de trilling frequentie (met bijbehorende levenservaringen).

Orgaandonatie heeft dus vrijwel altijd ook invloed op de ontvanger! De trillingsfrequentie van de donor beïnvloed ook de trillingsfrequentie van de ontvanger en andersom! Met ook (vaak) fysieke gevolgen. Hier kun je gelukkig ook iets aan doen! (leer hierover de volgende blog!)

En nogmaals het zijn interpretaties en doorgevingen die ik middels channelingen heb gekregen met betrekking tot de werkelijkheid waarin we leven. En ik vind het prachtig om te zien dat er zoveel diversiteit is in die belevingen. Echter het zijn slechts kennis en ervaringslagen (ideeën die net zoals onze eigen energie fluctueren en veranderen naarmate we bewuster worden, en verder kunnen kijken.)

Uiteindelijk gaat het leven niet zozeer om conceptualiseren van de werkelijkheid, maar het doorleven van de werkelijkheid waarin we zijn. Of we deze nu wel of niet begrijpen. De constructie van het universum gaat de mensen op aarde nog boven hun pet. Dus iemand die zegt: ‘ik weet het! Zo zit het in elkaar!‘ vind ik knap. Ik ben van mening dat we het allemaal niet exact weten, echter dat we er wel heel veel over kunnen denken en doorkrijgen, en dat we daarmee puzzelstukken in handen krijgen van een enorme puzzel. Waarbij we enkele stukjes hebben van een puzzel met een miljoen stukjes!

Onze werkelijkheid is ingenieus, prachtig en groots. We begrijpen niet alles omdat we als mens leven in een (versluierde) werkelijkheid omdat onze ziele vonk hierin heeft plaats genomen. Onze persoonlijkheid en ons lichaam zijn voertuigen van ons zielsbewustzijn. Door deze menselijke ervaring te door -leven helpen deze voertuigen de ziel om te groeien en te ervaren.

In mijn beleving is het leven dus niet altijd te begrijpen. Ik respecteer wel de verschillende interpretaties die er zijn! Het helpt mij om mijn ervaring te ijken aan mijn zielsbeleving!

Wat ik voor mijzelf nu begrijp is dat onze ziel in de kern liefde is. En dat deze liefde gemanifesteerd wil worden op aarde. En dat we ons lichaam en onze denkgeest kunnen trainen om zoveel mogelijk vanuit liefde te leven. Op dat niveau kunnen we hier op aarde leren leven vanuit onze ziel.

Door ons bewust te zijn van onze beperkingen. Kunnen we de signalen van ons lichaam en ons hart serieus nemen waardoor we vanuit ons zielsbewustzijn (liefde) leren leven!