Er was een grote overstroming. Een inwoners van een dorp waren allen in gevaar. Ze waren op hun daken geklommen. In afwachting voor hulp. Gelukkig kwamen er al snel boten aangevaren die de bewoners allen van de daken haalden en in veiligheid brachten. Alle inwoners behalve één. Deze man wilde niet mee. Hij bleef roepen: ‘God zal me redden!’
Het water steeg hoger en de man klom steeds hoger het dak op. Het water werd woester en stroomde snel langs de zijdes van het dak. De man was bang maar bleef roepen: ‘God zal me redden!’
Er kwam een reddingssloep voorbij die met veel moeite langs het huis kwam varen. Bijna meegesleurd door de woeste stromingen riepen ze naar de man: ‘KOM stap in!!’ Maar de man draaide weg en riep: ‘Nee, ga weg! God zal me redden!’
Het water steeg hoger en hoger. De man had het ijskoud en bleef prevelen: ‘God zal me redden!’ Het water steeg tot aan zijn lippen en met al zijn kracht klampte hij zich vast aan de schoorsteen van het huis!
Boven zijn hoofd hoorde hij plotseling een steeds luider wordend geratel. Hij hief zijn hoofd moeizaam en zag een helikopter boven hem zweven. Ze wierpen vanuit de helikopter een touw met een lus naar hem toe. ‘PAK VAST’ riep de piloot via zijn megafoon. De man schudde van ‘Nee’ met zijn hoofd, hij was te koud en te moe om nog te schreeuwen.
De helikopter zweefde een tijdlang boven hem, maar de man liet zich niet overhalen om zichzelf te redden!
Het water steeg en uiteindelijk verdween zijn hoofd onder water en de man verdronk. Toen hij in de hemel kwam klaagde hij tegen God: “God, waarom heeft u mij niet gered!?” God bleef rustig en zei tegen hem: “Ik heb reddingsboten gestuurd, een sloep en een helikopter! Waarom heb je mijn hulp niet aangenomen!??”
De man had zijn verwachting ‘dat God hem zou redden’ in een bepaalde vorm gegoten. Hij had zelf ingekleurd met gedachten en verwachtingen hoe die hulp eruit zou zien! Hierdoor had hij de hulp die hem daadwerkelijk werd geboden niet gezien en zelfs afgewezen!
Wees voorzichtig met aannames, ideeën en verwachtingen. Ze kleuren je perspectief en wellicht mis je hierdoor kansen die het leven je biedt!
Zelfs in nare gebeurtenissen en pijn bevinden zich soms kansen. Kansen tot groei, inzichten of andere manieren van leven. Het leven stroomt je in een bepaalde richting. En soms is hetgeen we het meest vrezen onze grootste verlossing!
© 2024 Tessa
