Mascha vertelt me: ‘ik begrijp het niet. Ik stelde voor om samen met mijn man Jacques te gaan wandelen in het bos en hij zei dat hij geen zin had. Ik gaf aan zullen we dan samen boodschappen doen? Of even samen televisie kijken? Nee daar had hij ook geen zin in.’
‘De afgelopen weken doe ik zo mijn best om leuke dingen te verzinnen, maar hij wil niks. ‘Hij houdt niet van fietsen’, zei hij, toen ik voorstelde om te gaan fietsen, en dat croissantje dat ik speciaal voor hem had gekocht, heeft twee dagen onaangeraakt op het aanrecht gelegen. Het voelt zo ondankbaar. ‘s -a avonds wil hij wel met mij vrijen, maar dat kan ik dan echt niet opbrengen! Tessa denk jij dat hij nog wel van me houdt?!’
Susan heeft een relatie met Piet. Susan vertelt me: ‘Piet houdt niet van praten, maar ik heb het af en toe nodig! Soms vraag ik of hij even naar me wil luisteren, dan voel ik me gewoon bezwaard. Ik zie dat hij er geen zin in heeft. Of hij luistert en zegt niks. En wanneer ik dan vraag om een reactie zegt hij: ‘je denkt veel te veel, het is niet zo moeilijk’. En dan zegt hij dat ik ‘het gewoon moet loslaten!’ Maar dat kan ik niet! En ik voel me dan afgewezen en alleen. Hij begrijpt me niet!’
Piet staat ’s morgens al vroeg op om voor Susan een ontbijtje te maken. Hij smeert een broodje en haalt voor haar de krant. Hij zorgt ervoor dat er gestofzuigd is en loopt vrolijk fluitend naar boven. Mascha kijkt op van onder haar dekbed en vraagt of het later kan, ze is nog moe… Piet neemt het dienblad weer mee naar beneden en smijt het broodje in de prullenbak. Ze bekijkt het maar!
Mascha, Jacques, Susan en Piet spreken andere liefdestalen. Mascha spreekt de taal van Tijd en Aandacht en de taal van Cadeautjes geven. Jacques spreekt die taal niet of nauwelijks dus al haar goed bedoelde liefdesbedoelingen komen bij Jacques niet aan zoals Mascha ze bedoelt. Door het uitblijven van een respons bij Jacques voelt Mascha zich niet geliefd. Ze vraagt zich af of hij nog wel van haar houdt.
Jacques spreekt een andere taal. Hij wil graag met haar vrijen ’s avonds en kruipt daartoe dicht tegen haar aan wanneer ze in bed liggen. Omdat Mascha zich niet geliefd voelt heeft zij geen behoefte aan die intimiteit. Terwijl Jacques haar juist zijn liefde wil tonen door intiem met haar te willen zijn, ervaart Mascha dit niet zo. Ze spreekt zijn taal niet en interpreteert zijn avances verkeerd.
De taal van Tijd en Aandacht betekent: dat je graag samen tijd doorbrengt. Leuke dingen doet met je partner.
De taal van Cadeautjes geven betekent dat je je liefde toont door kleine attenties aan elkaar te geven.
De Taal van de Fysieke aanraking betekent dat je lichamelijk contact ervaart als teken van liefde. Zoenen, aanraken, een omhelzing, intimiteit, strelen, dit zijn allemaal manieren om aan elkaar de liefde te tonen.
Susan deelt graag haar belevenissen en toont veel belangstelling voor Piet zijn werk. Ze wil graag weten wat hij doet en wat hij meemaakt. Ze verwacht van hem dezelfde belangstelling. Piet geeft altijd vrij kort antwoord op haar vragen, hij snapt niet wat er zo interessant is aan zijn werk. En die verhalen van haar lijkt hij al honderd keer gehoord te hebben. En altijd gaat het maar over gevoel… welk gevoel? Vraagt hij zich af! Ergens denkt hij gewoon dat Susan een beetje óvergevoelig is, maar dat durft hij niet zo te zeggen want dan breekt de hel los thuis! Hij vind haar wel heel lief en vind dat zij een ontbijtje op bed verdient. Vol liefde doet hij moeite om voor haar de juiste jam te kopen en wanneer hij dan in de slaapkamer in zijn beleving frontaal wordt afgewezen wordt hij boos. Zo lief is ze dus toch niet, hij vind haar ondankbaar!
Ook Piet en Susan spreken een andere liefdestaal; Susan spreekt de taal van Tijd en aandacht en Piet spreekt de taal van de dienstbaarheid en de taal van positieve woorden.
Taal van de positieve waardering betekent dat je je liefde toont door positief te praten tegen de ander. De ander een compliment te geven, je liefde te verklaren of hem of haar te bedenken voor de moeite.
De taal van Tijd en aandacht betekent naast de bovenstaande uitleg ook dat je aandacht en belangstelling voor elkaar hebt. Dat je interesse toont en met elkaar spreekt en echt oprecht luistert naar de ander!!
De taal van de dienstbaarheid is dat je je liefde toont door iets te doen voor de ander. Dat kan stofzuigen zijn zoals Piet voor Susan doet, maar ook kan het betekenen dat je de boodschappen haalt, het gras maait of de tafel dekt! De dingend ie je doet vanuit een positieve intentie spreken dan je liefde uit voor de ander!
Wanneer je elkaars liefdestaal niet spreekt of niet kent kun je je regelmatig niet geliefd of verkeerd begrepen voelen. Er ontstaan gedachten als: ‘ik kan het ook nooit goed doen’, wanneer je partner om iets anders vraagt dan dat jij geeft. Ook kan het ervoor zorgen dat je je niet geliefd voelt omdat je domweg niet ziet wat de ander in zijn taal voor jou doet en tegen jou zegt!
Door te weten te komen welke taal jij en je partner spreken kun je leren elkaar meer te waarderen. Ook kan het helpen om af en toe te proberen de taal van je partner te spreken zodat hij of zij zich meer geliefd voelt.
Dus spreekt jouw partner de taal van de dienstbaarheid, doe dan eens een positieve daad voor de ander. Doe de was, haar een lekker broodje of dek de tafel.
Spreekt je partner de taal van de cadeautjes, maak dan eens een zelfgemaakt versje, koop een lieve attentie of een bosje bloemen!
Welke taal je partner ook spreekt kijk of je die taal tijdelijk kan overnemen, geef de ander een voetmassage, kus of compliment, maak tijd vrij voor de ander, pak een bioscoopje of luister oprecht naar wat de ander heeft te zeggen. Kijk wat de partner kan waarderen en doe de stap!
Met weinig inspanning kun je de ander een geliefd gevoel geven! Probeer het maar!
En weet je niet welke taal jij of je partner spreken? Doe dan de liefdestalentest!
© 2024 Tessa
