Dat je je zelf uit het oog kan verliezen is niet iets waar je snel over praat. Je bent het je vaak niet eens bewust. Soms door alle drukte en verantwoordelijkheden vergeet je je grenzen. Of wanneer je in een relatie zit ben je zo bezig met het welzijn van de ander, diens gevoelens en behoeften dat je je eigen behoeftes uit het oog verliest!
Jezelf verliezen, kent vaak twee hoofdredenen:
Liefde en angst vormt zo het spanningsveld in vrijwel iedere relatie en zelfs iedere gebeurtenis in je leven.
Veel -zo niet al, ons gedrag komt hieruit voort.
We proberen plezierige gevoelens behorend bij liefde te verkrijgen, of bijvoorbeeld te ‘verdienen’, uit te lokken en af te dwingen. Plezierige gevoelens zijn bijvoorbeeld waardering, nabijheid, geliefd zijn. Plezierige gevoelens voelen we in ons lichaam. Er komen stofjes vrij in onze hersenen die maken dat we ons plezierig voelen. We krijgen een soort ‘natuurlijke drugs’. Dat is ons bevestigingsmechanisme. Dat zegt ons,: Jaaah! Dat! Daar willen we meer van… Daar hebben we meer van nodig!!
Het tegenovergestelde beweegt ons ook; de onplezierige gevoelens voortkomend uit de angst voor afwijzing en isolatie bijvoorbeeld, genereren pijnlijke gevoelens en stresshormonen in ons lichaam. Die pijnlijke gevoelens willen we voorkomen of vermijden. Des te heviger we die nare gevoelens (hebben) ervaren, en des te machtelozer we waren/zijn om ze te voorkomen. Des te harder we ons best doen ze niet te hoeven ervaren of voelen.
We vermijden onze nare gevoelens het liefst, stoppen ze weg, negeren ze, of vluchten ervan weg door andere dingen te doen, te denken, te eten, te drinken en te gebruiken. We focussen ons op anderen om zo de onplezierige gevoelens te compenseren, te voorkomen of de situatie waaruit ze voortkomen te veranderen.
De waarheid is dat we die gevoelens gewoonweg hebben. Ze zijn automatisch en komen net als golven in de zee over ons heen rollen! En het geheim is dat ze ook weer afrollen en verdwijnen. Sterker nog de gemiddelde emotie duurt niet langer dan 50-90 seconden. Je rot voelen voordat aantal seconden is iets wat we ‘aan kunnen’, toch?! Dat lijkt zo eenvoudig.
Toch zetten ons automatische afweergedrag en onze gedachten ons klem, waardoor we golf na golf over ons heen krijgen en denken dat we erin verdrinken.
Terwijl het onze gedragingen en gedachten zijn die deze gevoelens mede oproepen of in stand houden.
Onze pogingen onszelf en anderen te beheersen zorgen ervoor dat we knokken tegen onze emoties. Dat we door te vechten deze emoties blijven ervaren. Dat we door ons gedrag steeds in dezelfde patronen terecht komen. Omdat dat gedrag niet werkt, het is al jong aangeleerd gedrag wat ervoor zorgt dat we steeds opnieuw die pijn ervaren.
Wanneer we ons aangetrokken voelen tot bepaalde situaties is dat vaak omdat ze een herhaling zijn van oude patronen. We willen liefde en krijgen afwijzing. We werken hard, verliezen onszelf. En vragen ons dan af waarom we zo eenzaam zijn!
We zijn eenzaam omdat we niet bij onszelf zijn! We laten onszelf keer op keer in de steek, zoals we zelf ooit in de steek gelaten zijn. We vluchten weg van de onplezierige gevoelens die we ervaren, We hebben geleerd onszelf te verlaten, in een buitenwereld te leven. Te presteren, piekeren en te analyseren
We hebben geleerd onze binnenwereld te negeren of pogingen te doen ze te controleren… Terwijl we ook niet ons best doen om eb en vloed tegen te houden, of de zonsopkomst. Die komen en gaan zonder dat we iets hoeven te doen!
We voelen ons machteloos omdat we onze gevoelens niet goed kunnen ervaren zonder (vlucht) gedrag. We willen al die onplezierige gevoelens voorkomen en oplossen mede door hetzelfde gedrag dat ze veroorzaakt!
We denken steeds meer behoefte te hebben aan externe oplossingen, tegengif (harder werken, meer doen, meer eten, meer verdoven, meer controle op anderen en op onze omgeving) voor de onplezierige zaken in ons leven, terwijl we behoefte hebben interne oplossingen.
We komen UIT deze vicieuze cirkel, door ERIN te gaan.
De oplossing ligt in het naar binnen gaan en verdragen wat er is… zonder oplossingen. Gewoonweg ervaren, zonder oordeel en met en vanuit LIEFDE voor JEZELF.
Je binnenwereld ervaren, onderzoeken, laten zijn zonder op te lossen… vanuit zachtheid en contact met jezelf…
Daar ligt de kracht. Wanneer je kunt leren de onplezierige gevoelens te verdragen, wanneer je kunt leren dat ze web-ebben als de golven van de zee. Dat je het aan kunt.
Dat je lief, goed, mooi, vriendelijk, zorgzaam, krengig, vervelend, sjacherijnig, moe, leuk, apart, anders, bijzonder, grappig, irritant èn geliefd kunt zijn in ALLES wat je bent! Dat je jezelf volledig en compleet kunt accepteren inclusief de schaduwkanten!
Dan verlies je jezelf nooit weer, niet in relaties, verslavingen, werk, piekeren of andere zaken die je normaal gesproken helpen de onplezierige gevoelens te vermijden… Dan ben je bij jezelf en laat je jou nooit meer gaan!
© 2024 Tessa
