Lange tijd geleden werkte ik in een organisatie waar ik me steeds minder op mijn plek voelde. Als personeelsadviseur was ik voornamelijk bezig met het onderzoeken en ondersteunen van de organisatie in het ontslaan en ‘laten gaan’ van mensen.
Dit stond me steeds meer tegen. Al heb ik als organisatieadviseur veel kennis op gedaan over hoe de mens leert en wat hem beweegt, had ik binnen die organisatie en ook binnen de andere organisaties waar ik heb gewerkt geen mogelijkheden om deze toe te passen.
Ik wilde mensen ontwikkelen. Kijken hoe zij gelukkiger konden worden in hun werk, onderzoeken wat hen motiveerde, wat hun gezondheid beïnvloedde wanneer zij ziek werden. Ik had veel aandacht voor het mentale- en gevoels- leven van de leidinggevenden en medewerkers waar ik verantwoordelijk voor was.
Mij is duidelijk geworden in mijn leven dat je persoonlijke roeping altijd naar voren komt in je leven. Wat je ook doet en waar je ook bent. Je roeping sijpelt door je poriën naar buiten en het is iets wat je NIET, niet kan doen… Voor sommige mensen is dat schilderen, voor een ander is dat organiseren, weer een ander geeft het een kick om mensen te begeleiden in sport, weer een ander intrigeert zich voor de menselijke geest, een ander voor gevoel. Ieder heeft zijn roeping welke vaak vertaald wordt naar passie. Soms is een roeping niet eens je passie, maar iets waarvan je voelt dat je het niet kan laten!
Voor mij was dat mijn onstuitbare wens om iets voor anderen te betekenen. Steun te bieden, te luisteren, interesse in mensen en hoe ze zich voelen te tonen, leren over wat hen beweegt etc.
Mijn interesse omvatte vooral het diepere beleven. Wat voelen de mensen, wat denken ze en hoe gedragen ze zich. Waarom doen ze het?
Waar hebben ouderen spijt van? Hoe kunnen de jongeren hiervan leren?
Wat is verbinding? Hoe verbinden mensen? Aan hun werk, aan elkaar, aan een doel, aan een studie, aan hun kinderen?
Zo maar wat zaken die mij dagelijks bezig hielden zelfs toen ik mij nog niet full-time en bewust in mijn roeping had gestort.
Eerst moest ik zelf ziek worden. Ik werd ziek van steeds naar werk toe gaan wat niet geheel bij me paste. Ik werd ook ziek van de relatie waar ik me toen in bevond.
Uiteindelijk kreeg ik vele klachten maar laten we het erop houden dat ik nog 48 kilo woog en amper kon lopen.
Er moest iets gebeuren.
Mijn innerlijke stem en mijn intuïtie is altijd vrij duidelijk in mijn leven geweest. Ik luisterde vaak en veel naar mijn innerlijke stem echter volgde niet altijd haar adviezen op. Redenen om dit niet te doen waren: angst om geen inkomen te hebben, angst om afgewezen te worden door andere mensen, angst om niet te voldoen aan de opleidings- en ervaringseisen, angst om los te laten wat ik had, angst voor het onbekende. Kortom mijn denken voorkwam regelmatig dat ik de adviezen van mijn innerlijke wijsgeer opvolgde.
Toen ik eenmaal zo ziek werd dat ook mijn verstand vond dat ik moest kiezen, heb ik keuzes gemaakt. Letterlijk heb ik bedacht ‘als het de bedoeling is dat ik het anders ga doen, blijf ik drijven, zo niet; zink ik, maar heb ik het in ieder geval geprobeerd!’
Dus sprong ik in het diepe. Ik begon mijn eigen zaak, studeerde en…. bleef drijven. Het was soms lastig om te overleven in de oceaan van het leven. Maar het is me gelukt. Al jaren drijf ik en laat ik me meevoeren door de stroom die mijn leven is.
De stroom brengt me dichter bij mezelf en dichter bij andere mensen. Ik leer ontzettend veel van opleidingen, cursussen, trainingen, boeken, speeches en meer. Ik ben en blijf leergierig en ben vooral gefascineerd door onze gezondheid. En de invloed van ons lichaam, denken en voelen hierop!
Het liefst van alles zijn we gezond en gelukkig. En dat blijkt nog een hele kluif te zijn! Mede door mijn eigen leven heb ik geleerd hoe belangrijk het is om jezelf en je omgeving goed te kennen. Je leven is namelijk een samenspel van energie uitwisseling met je omgeving en met jezelf.
Des te beter je deze energie uitwisseling snapt en doorgrond des te beter je in je vel komt te zitten. Het is dus belangrijk dat je begrijpt hoe je lichaam en geest in elkaar zitten, hoe ze samenwerken en ook hoe ze elkaar tegen kunnen werken. We zijn een bijzonder mooi evolutionair geheel wat is uitgerust om te overleven. We hebben hiertoe mechanismen en organen in ons lichaam.
Ons lichaam vernieuwd en herstelt zichzelf iedere dag. Het valt bacteriën en schimmels aan, overwint virussen en doet dit alles geheel automatisch. Zo ook ademen we, plassen en poepen we, ruimen onze lever en onze nieren afvalstoffen op en pompt ons hart bloed rond. We kunnen onze armen en benen bewegen. We kunnen taken uitvoeren, herinneringen opslaan en oproepen we kunnen dingen onthouden.
Om ons veilig te houden tegen gevaar hebben we ingebouwde mechanismen zoals onze vlucht of vecht respons. Wanneer je bijvoorbeeld per ongeluk je hand op een hete kachel legt, zie je hoe deze werkt. Je reageert instant en zonder nadenken. Je trek je hand terug voordat je besefte dat de kachel heet was. Zo instant en direct reageer je ook wanneer je denkt dat je op een slang stapt of wanneer je een keihard geluid hoort. Deze reflex wordt geproduceerd door je reptielenbrein. Deze is klein maar machtig. Het overrulet als het ware de andere reacties zoals ons denken wat in de Prefrontale cortex plaats vind.
Daar tussen zit nog ons zoogdierenbrein. Ik noem dat ook wel onze apenhersenen. Deze apenhersenen focussen ons op onze basale behoeftes zoals: eten, spelen en seks. Deze hersenen zijn vrij primair en denken nogal primitief. Het lijkt een beetje op ‘eten nu!’, ‘ik wil die banaan!’, ‘mmmhh dat is een lekker gevoel ik wil daar meer van!’
Dave Asprey vergeleek dit deel van ons brein met een labrador. ‘Kijk een stok!’ En de labrador is afgeleid… ‘Oh een stuk vlees’… ‘ik eet het ook al weet ik dat het niet mag’.. en ‘oh een been’, ‘daar kan ik op rijden1’… Dit deel van ons brein wordt kortom vooral gedreven door onze behoeften.
Daarna vinden we het menselijke deel van onze hersenen; Ons denken. Datgene waar we denken veel controle over te hebben! Om toegang te houden tot ons denkvermogen is het belangrijk om de andere delen goed te begrijpen.
Hoe worden onze hersenen gevoed? Door; slaap, eten, zuurstof etc. In onze slaap worden bijvoorbeeld afvalstoffen afgevoerd die zich tussen de hersencellen bevinden. Gebeurtenissen worden verwerkt en je lichaam rust uit. Onze hersenen worden niet gevoed maar zelfs geschaad door onze wifi router, elektronica en meer.
Bewegen is belangrijk om spierkracht op te bouwen, afvalstoffen kwijt te raken, en om je hoofd een bipolaire stimulans te geven waardoor we beter onze ervaringen kunnen verwerken. Te veel sporten is schadelijk, omdat we dan onvoldoende kunnen herstellen.
Eten is belangrijk om de juiste voedingsmiddelen binnen te krijgen. Opbouw van je spieren en je skelet, maar ook stoffen die de energieverbranding in je cellen ondersteunen. Eiwitten, vetten, vitamines, mineralen, proteïnes en meer heeft je lichaam dagelijks nodig om zichzelf weder op te bouwen!
Zuurstof en koolstofmonoxide is voorwaarde van bestaan, zonder zuurstof maar ook niet zonder gaswisseling in de longen kunnen alle basis processen in je lichaam geen voortgang vinden!
Ook is het belangrijk om te weten hoe je lichaam en geest reageren op interne en externe prikkels.
Medisch gezien kost dat meer dan 12 jaar studie om toe te lichten hoe en welke processen reageren op welke invloeden. Chemische processen, cel opbouw, uitwisseling van stoffen en andere medische en chemische wetenswaardigheden komen hierbij kijken… Wat je wellicht nog niet wist is hoe je lichaam reageert op je gedachten met diezelfde chemische reacties en uitwisselingen in de cellen! En hoe je lichaam reageert op gevoelens.
Hoe werken ons lichaam en geest dan samen?
Dat kunnen we doen met diverse middelen:
Eén hiervan is ons gevoel. Ons subjectief ervaren gevoel van welzijn. Hoe je je voelt is een belangrijke graadmeter voor je gezondheid.
Daarnaast zijn er natuurlijk en gelukkig de wetenschappelijke testen welke aangeven hoe je lichaam op dat moment in elkaar steekt. Zijn alle stoffen in balans. Zijn je bloedwaardes binnen de norm etc.
We kunnen voelen hoe we reageren op onaangenaamheden in ons leven, doordat we stress en ongemakken ervaren. Maar dit is ook af te lezen in ons bloed en speeksel door middel van wetenschappelijke testen! De hoeveelheden stress hormonen in je bloed en speeksel kunnen we tegenwoordig meten. Deze testen zijn bijvoorbeeld graadmeters om te registreren of je te veel of te vaak een stress reactie in je lichaam ervaart.
Wanneer je stress respons (je lichamelijke reactie op gevaar waarbij je gehele lichaam in paraatheid wordt gesteld door het vrijkomen van onder andere stresshormonen) geactiveerd is kan je lichaam zich niet tegelijkertijd ook richten op bijvoorbeeld zelfgenezing, opruimen van afvalstoffen, spijsvertering en je voortplantingssysteem. Het lichaam reageert op gevaar. Of dat gevaar nu extern is van een grote beer, een nare baas, overwerk, een belangrijke klus of een irritante collega. Of intern door je negatieve gedachten, zelfkritiek of angst voor afwijzing. Je systeem ervaart al deze prikkels gelijk en schakelt dan over op de stress modus. Het deel van je brein dat reageert vanuit deze ‘ik ben in gevaar’ modus wordt ook wel je reptielenbrein genoemd. Dit brein kan niet zo goed onderscheid maken tussen reëel gevaar en niet-reëel gevaar.
Helaas is het OF, of. Het lichaam reageert op gevaar door middel van de stress respons, OF het ontspant en regenereert!
Hoe gezond je lichaam volgens medische testen is en ook hoe het lichaam (subjectief) aanvoelt zijn onze graadmeters voor gezondheid. Ziektes zoals artrose, diabetes, kanker, allergieën , hoge of lage bloeddruk, darm problemen, hartproblemen etc. zijn dus meetbaar. Maar niet uitsluitend belangrijk. Sommige klachten zijn eerder voelbaar in je lichaam dan dat ze meetbaar zijn door de dokter. Wil dat zeggen dat ze dan niet belangrijk zijn?
Je subjectieve ervaring van je lichaam is minstens net zo belangrijk. Ben je moe? Heb je pijn? Hoe voel je je? Je kunt je moe voelen of pijnen ervaren die de medische wetenschap niet kan aantonen in je bloed of weefsels. Toch zijn deze subjectieve signalen wel degelijk signalen. Ons eigen gevoel is nog altijd het beste meetinstrument en alarmbel voor disbalans! Deze moeten we serieus nemen ook al worden we gerustgesteld door onze doctoren. Niet wanneer we bang zijn dat we ons lichaam niet kunnen vertrouwen, maar juist omdat we willen leren ons lichaam op de juiste manier te voeden. Signalen die ons lichaam afgeeft zijn de moeite waard om te onderzoeken:
Ontspanning, slaap, lichaamsbeweging, gezonde voeding, mentale voeding, emotionele voeding zijn dus allen belangrijk om gezond te kunnen blijven of worden.
Luister jij hierbij naar je innerlijke stem?
Luister jij naar je lichaam als deze fluistert met vermoeidheid en kleine klachten? Of moet het lichaam hard gaan schreeuwen met ziektes en ontstekingen, pijnen en andere ernstigere klachten voordat je gaat luisteren?
Ben je dapper genoeg om jezelf af te vragen op welk(e) gebied(en) van je leven de schoen wringt?
En als je antwoorden vind in jezelf? Ben je bereid en in staat om keuzes te maken die je gezondheid en welzijn dienen?
Kijk op welke gebieden je voeding te kort komt:
• Heb je voldoende slaap?
• Heb je voldoende beweging?
• Is er liefde en verbondenheid met anderen in je leven?
• Doe je dingen die je leuk vind?
• Kun je je gevoelens uiten?
• Heb je trauma’s weggestopt?
• Uit je je creativiteit?,
• Mag je ook rusten en spelen van jezelf?
• Heb je een leuk seks leven?
Kortom kijk wat er klopt en niet klopt in je leven!
Bevind je je in een destructieve relatie, een werkomgeving waarin je je niet thuis voelt of in een andere stressvolle situatie, kun je je hieruit losmaken? Of je kijk hierop veranderen?
Is er niets op dat vlak te veranderen, zijn er dan onderwerpen die je in je leven wél kan beïnvloeden om de rest van jouw gezondheid zo optimaal mogelijk te maken? zoals voeding, beweging, creatieve uitingen, ontspanning, steun zoeken bij of delen met mensen die van je houden, aanraking, intimiteit etc.!
Belangrijk is wel dat wanneer je niet gelukkig bent met het leven wat je leidt je moet proberen te ontdekken wat het is dat je niet gelukkig maakt! Daar ligt je vertrek punt naar een fijner leven!
Als je gelukkig en ontspannen bent. Vrij van stress. Of vrij van de dingen die jij als stress ervaart dan komen allemaal reparatieprocessen in ons lichaam tot leven! Zelfs foutjes in ons DNA worden gerepareerd. Allergische reacties verminderen, immuun cellen overwinnen infecties, vrije radicalen worden opgeruimd en het wonden van zelfgenezing vind plaats!
Wanneer bepaalde onderdelen van ons lichaam niet gezond zijn dan geeft het lichaam dit aan. Er komt en stress respons. Het lichaam praat tegen je, is in gesprek met je. Als dit een eenzijdig gesprek is en je luistert niet… wordt deze stressrespons chronisch en kunnen er klachten ontstaan. Hoofdpijn kan een beroerte worden, een druk op de borst een hartaanval!
Wanneer je wel weet te luisteren kun je de stressrespons keren door te ontspannen en het zelf genezende vermogen van je lichaam weer opstarten!
Volg je mij mee op mijn reis?
© 2024 Tessa
