Ken je het gevoel dat je in een land op vakantie gaat en je je dan thuis voelt. Zomaar zonder dat je weet waarom? Of dat je ergens bent en zeker weet dat je er al eerder bent geweest?
Leuk is dat! Ik heb het zelf regelmatig en kan me herinneren dat ik het ook wel eens heb gehad in een plekje in Frankrijk waar ik nog nooit eerder in dit leven was geweest! Ik voelde me thuis, wist gewoon de weg en liep er rond alsof ik er al vele jaren woonde!
Onlangs sprak ik Theo, hij gaf aan zich erg thuis te voelen in een land waar hij op vakantie was geweest. Hij begreep het niet van zichzelf, maar zou er zo willen wonen!
Ik moest glimlachen en voelde: ‘Hier liggen zijn roots. Een deel van zijn ziel heeft daar een eerder leven doorgebracht’. Alleen hoe leg je zoiets uit zonder te veel te gaan zweven?
In mijn beleving is ieders leven op deze aarde een ervaring, je ziel wil ervaren wat het is om dit leven te leven inclusief alle ups en downs. Het splitst daarvoor een deel af, een zielsvonkje zogezegd, wat afdaalt naar de aarde en in het lichaam plaats neemt waarin je je leven zal doorbrengen en je ervaringen zal opdoen!
Je ziel heeft waarschijnlijk deze keuze al eerder gemaakt. En heeft meerdere ‘van deze vonkjes’ afgesplitst die ieder in hun eigen tijd, omgeving en eigen lichaam ervaringen hebben opgedaan. Na de dood keert het zielsvonkje met het bewustzijn wat het in dat leven heeft opgedaan, weer terug naar de ‘grote’ ziel. Alle levenservaringen van dat vonkje worden hier weer mooi onderdeel van het geheel. De ziel is gegroeid door de ervaringen van dit zielsdeel. Dat vonkje behoudt herinneringen en het bewustzijn van dat leven. Terwijl het dus ook onderdeel wordt van het grotere bewustzijn van de ziel.
Wanneer je dan in een ander leven (met een ander vonkje van de ziel in je lijf), in een land komt welke je herkent, bemerk je dat je je thuis kunt voelen zelfs wanneer je er in dit leven nog nooit bent geweest. Het is dan (letterlijk) alsof een deel van je ziel thuis komt!
© 2024 Tessa
