Ik kan niet stoppen met drinken. Ik wil perse nog een glas. Ook als ik geen echte trek meer heb. En ik weet; ik slaap er slecht van, ik wordt er dóóóóódmoe van en ik heb hoofdpijn na afloop. Toch wil ik nog een glas!
Ik adviseer Simone te kijken naar dat stuk in zich zelf.
In mijn gedachten komt een beeld van een puber op, die opstandig is en denkt ‘die is voor mij, nou èn!’ Ik deel dit beeld met Simone.
‘Ja’ beaamt Simone, ik voel/denk bijna kinderlijk bij dat glas: ‘ik wil het! ik wil het! ik wil het!’
Simone wil graag controle. Ze wil overzicht en structuur. Ze creëert veiligheid in haar leven door alles te beheersen en controleren… het ene extra glaasje wijn dat zij incidenteel neemt is geen drankprobleem, nee het is iets wat haar angst inboezemt omdat het symbool staat voor controleverlies. En zij is bang dat als ze het ‘laat gaan’, ‘het beest’ los is.
Ik zie het niet als iets bedreigends. Dat puberdeel van Simone zoekt ruimte. Bestaansruimte, het wil haar iets vertellen.
‘… maar kunnen we dat deel niet gewoon laten opgroeien?’ zegt ze sputterend als ik dit aan haar vertel.
‘Jij wil het deel al weer liquideren terwijl je het net hebt gevonden…’ antwoord ik terug.
‘Nou zou toch fijn zijn…’ zegt ze met een onschuldige glimlach.
Simone is niet de enige die gevoelens en gedachten die haar niet uitkomen ‘weg’ wil krijgen. ‘Op wil ruimen’, zo je zegt! Vaak is het zo dat mensen aangeven ‘ik heb zo’n last van…’ en dan volgt de wens namelijk: ‘het moet weg, mag er niet zijn, is lastig dus moet ‘opgelost’ (liefst vernietigt) worden’.
Als het aan mijn cliënten lag zou ik een soort massamoordenaar zijn van alle lastige persoonlijkheidsdelen die we als mens in ons dragen… en zo zie ik mijzelf liever niet! We hebben allemaal delen in ons. De lastige delen zijn veelzeggend! Ze vertellen ons veel over onszelf en over onze overlevingsmechanismen.
Onze kinderdelen zijn juist ook belangrijk. Ze bevatten onze spontaniteit, levenslust, humor, flexibiliteit… en wanneer je dit beseft dan klinkt het niet meer zo logisch om de delen ‘op te laten lossen’. Want wie wil nu zijn humor of spontaniteit kwijt?!
Het gaat juist om het contact dat je met jouw delen kunt leggen. Op die manier wordt het puberdeel een boodschapper die je bijvoorbeeld vertelt dat je te weinig voor jezelf doet, te weinig lol maakt. En dan komt het puberdeel in jou zich afzetten tegen de strenge controlerende en moetende ouder die je vaak bent.
En dat afzetten doet dat puberdeel om ruimte te creëren voor een stukje vrijheid en zelfbeschikkingsrecht. En juist doordat je ook dat opstandige deel hebt komt er een balans tussen streng zijn en lol maken…
Kortom. Kijk of je in contact kan komen. Onderzoek de boodschap van jouw ‘lastige delen’ en ga daar iets mee doen ipv de boodschapper te vermoorden omdat zijn boodschap je niet aanstaat!