Tina pakte alle cadeautjes uit en voorzag ze van commentaar: te duur, nutteloos, wel grappig…. deze moet terug naar de winkel etc. De visite, die de cadeautjes had gebracht, zat er op den duur wat wrevelig bij. Herman, de man van Tina, kwam de kamer binnen, de visite keek verwachtingsvol naar hem op. Het was duidelijk dat hij de gastheer was, hij deelde een verjaardagstaart uit!
Hij ging zitten en keek verbaasd naar de door Tina uitgepakte uit gepakte cadeaus. ‘Zo schat ik heb je cadeautjes alvast uitgepakt!’ Zei Tina, ze negeerde de verbaasde blik van Herman en vervolgde: ‘Er zitten wel wat dingen bij hoor waar je blij mee zal zijn, maar andere dingen moet je maar gewoon gaan ruilen, met dit ding moet je…!’Tina babbelde en vertelde Herman wat hij met de cadeaus moest doen… De visite keek naar de klok…mochten ze al weg? Iedereen voelde zich wat ongemakkelijk.
Is dit een situatie die u wel eens hebt gezien in het leven? Vast niet, iedereen weet dat we in een ‘normale situatie’ onze eigen cadeautjes uit pakken!
Toch proberen velen onder ons regelmatig andermans cadeautjes uit te pakken.
Katie, mijn cliënt van vandaag, deed dit ook in haar leven. Ze wilde -uit liefde- haar man en kinderen op en top verzorgen en ervoor zorgen dat ze nooit gekwetst zouden worden. Wanneer hen iets overkwam zat ze er enorm mee en rustte zij niet totdat de situatie -liefst door haar zelf- was opgelost!
Ik legde haar uit dat het leven je allerlei gebeurtenissen geeft, als cadeautjes. Wanneer je kinderen klein zijn help je ze nog met uitpakken en begeleid je hen in de omgang met de cadeautjes. Wanneer ze ouder worden kunnen ze hun eigen cadeautjes uitpakken en kunnen zij zelf de daaruit voortvloeiende situaties hanteren. Ook je partner kan zijn eigen cadeautjes uitpakken. Ook als een cadeau niet leuk is kunnen zij er zelf mee om leren gaan.
Katie had zelf de afgelopen periode veel negatieve ervaringen gehad op haar werk. Zij probeerde het op te lossen, door voor zichzelf op te komen. Hierdoor leerde zij grenzen stellen. Toen haar leidinggevende niet op een fijne manier reageerde besloot zij zichzelf in ‘veiligheid’ te brengen door voor zichzelf te kiezen.
Met als resultaat dat zij een nieuwe baan had gezocht en gevonden, daar direct promotie maakte en omringd werd door hele leuke collega’s!
Katie had haar cadeautje -namelijk een onprettige werksituatie- zelf kunnen uitpakken en had ervan geleerd. Ze had voor zichzelf leren opkomen met positief resultaat!
Ik legde uit dat wanneer Katie probeerde voor haar man of haar kinderen alles op te lossen zij wellicht hun lessen zouden mislopen. Terwijl zij zelf zouden kunnen leren en groeien van hun eigen cadeautjes.
Daarnaast is het ook belangrijk om te leren de cadeaus die je niet wilt hebben te weigeren.
Bijvoorbeeld wanneer iemand in je leven een tas vol poep aan je geeft, dan mag je zeggen ‘nee dank je, hou maar!’
Wanneer je iets dreigt te overkomen zoals onterechte feedback tijdens je sollicitatiegesprek, een kritische opmerking of een aanval van wie dan ook, dan mag je deze afwijzen door ook dit ’cadeau’ niet aan te nemen.
Wanneer je namelijk de tas met poep wel aanneemt zit je in de stank en krijg je er last van. Dit kan bijvoorbeeld een negatieve opmerking van iemand zijn die je ‘binnen laat komen’. Dan is daar vaak wel een reden voor. Wellicht vond je diep van binnen een kern van waarheid in de opmerking of raakte het je eigen oordeel of onzekerheid.
In die zin is een zak met poep, vermomd in welke handeling of opmerking dan ook uiteindelijk toch nog een cadeautje in de vorm van een stukje zelfkennis!
Katie snapte mijn boodschap en leerde de cadeautjes die haar gezinsleden kregen, met rust te laten zodat zij hun eigen lessen zouden leren…