Klik. Flits (!) Kadunk!
Een van de twee lampjes in mijn badkamer die ik zojuist aanzette flitst spontaan kapot. Ik zucht en bedenk waar de bolletjes liggen, maar doe niets. Ik ga douchen, slapen, sta op, douche weer, verzorg de kids, ruim op, ga naar mijn werk etc. Enkele dagen later zie ik weer het kapotte lampje. Ik bedenk me: ‘Oh die moet ik nog vervangen… het komt nog wel, verzucht ik weer’. Ik stap snel onder de douche.
Alleen dit keer sta ik niet ‘alleen’ onder de douche. Aan wie mij al iets beter kennen -inclusief mijn spinnenangst- verklap ik meteen; ‘het is geen insect die mij lastig valt onder de douche’, dus lees gerust verder…
In mijzelf begint namelijk een wijze raadgever mij van raad te voorzien. ‘Als je het lampje niet vervangt, er niet voor zorgt, dan heb je er straks geen één meer. Nu dit ene lampje nog straalt is het veel makkelijker de andere te vervangen!’
Net zoals tijdens mijn sessies, heldere beelden mij informatie geven over mijn cliënten, krijg ik nu met het beeld van het lampje ook een extra boodschap door.
Ik realiseer me de dubbele boodschap van mijn adviseur. Ik voel dat hij het niet alleen over mijn badkamerlampje heeft! Momenteel ben ik net verhuisd en help ik mee een nieuwe onderneming te starten naast mijn bijna full time praktijk en grote gezin.
Ik ben moe en als ik niet snel gas terug neem wordt ik straks te moe en moet ik langer rust nemen dan dat ik nu wil.
Beter met één ‘lichtje nog aan’ rust nemen, dan wachten tot het licht helemaal uit gaat’ Ik voel me op zich prima, alleen wil mijzelf niet uitputten. Dus ik neem de raad ter harte en blok de andere dag mijn agenda her en der voor het nemen van de noodzakelijke rust.
Dank je wel lieve wijze raadgever!
Deze situatie doet mij denken aan de situatie van enkele van mijn cliënten, zij waren door omstandigheden niet in staat om op tijd rust te nemen en putten zichzelf uit tot aan een burn out.. Alle hun energie gaven ze weg. Bovendien mochten zij niet rusten van zichzelf!
Wanneer zij door uitputtingsklachten gedwongen waren om rust te nemen, herstelden zij iets, om vervolgens weer (te) snel te gaan werken en zo alle met veel moeite verzamelde energie direct weer weg te geven aan hun werk.
Ook voor hen geldt: rust nemen is onderdeel van het medicijn!
Of zoals ik mijn uitgeputte cliënt Suzie, afgelopen week zei.
Je hebt maximaal rood gestaan op je energie bankrekening. Zo veel dat je niks meer kon uit geven en geen energie meer over had. Je had geen bestedingsruimte meer. Nu heb je van de -5000 energie euro’s, door te sparen en te rusten – 2000 gemaakt. Omdat nu je weer bestedingsruimte hebt (je kunt immers meer rood staan dan dat je nu staat) begin je weer met het uitgeven van je energie, je voelt je immers iets beter nu je weer bestedingsruimte hebt!. Bijvoorbeeld door nu al te starten met werken terwijl je nog niet helemaal uitgerust bent en je lijf je eigenlijk vertelt dat je moe bent. Ook je emoties protesteren, ze laten je somberheid en boosheid ervaren, wat zegt dat er een grens bereikt is, welke je kunt eerbiedigen of kunt negeren. Je zou ook kunnen onderzoeken welk systeem maakt dat je nu al weer aan het werk moet ‘van jezelf’ of beter gezegd ‘van welk deel van jezelf moet dat, wat probeert dit deel te bereiken?’. Andere delen protesteren namelijk.
Ik zie te vroeg starten met werken in dit geval als onhandig. Eerst moet je energierekening helemaal worden aangevuld en dan vervolgens worden “opgeplust”. Pas als er in positieve zin wat gespaard is dan pas, beginnen we met uitgeven. En dan naar draagkracht. Dat wil zeggen: Er gaat minder energie uit dan dat er binnen komt. Zodat er energie overblijft voor jezelf en je een beetje verder kunt sparen.. Je hebt ook energie nodig om te leven, te genieten, te spelen, naast alle verplichtingen en het werk. Het gaat om het zoeken naar de balans.’
Mensen die zichzelf continue overbelasten zijn vaak erg verantwoordelijk en plichtsgetrouw en vinden het lastig de balans te vinden. Ze leven eerder vanuit alles wat zij ‘moeten’ dan te voelen wat goed voor hen is….
Het is niet erg om af en toe een beetje te veel energie op te nemen, zo lang je je maar realiseert dat je ook bij mag en zelfs móet tanken. Wanneer je luistert naar je lijf en je emoties kun je voorkomen dat je jezelf te veel uitput en kun je blijven genieten van het leven!
Ik ben gezegend met veel energie, en die heb ik ook nodig om het leven te leven wat ik leef. Toch is het ook voor mij goed om de balans in de gaten te houden en op tijd pas op de plaats te maken zodat de energie ook aangevuld wordt als dat nodig is!